Józef Eugeniusz Kostuch (ID: teatr.3921.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  KOSTECKI Józef Eugeniusz, właśc. J. Kostuch (26 II 1922 Kraków - 18 VIII 1980 Warszawa), aktor
  Był synem Jana i Marii Kostuchów, mężem Hanny z Rudzińskich. W 1945 był słuchaczem Studia Starego T. w Krakowie, nast. studentem wydz. aktorskiego PWST w Łodzi, który ukończył w 1948. W czasie studiów w 1945 występował już na scenie T. Polskiego w Poznaniu. W 1946-48 był aktorem T. Wojska Pol. w Łodzi. Od września 1948 do listopada 1949 grał w T. im. Węgierki w Białymstoku, od listopada 1949 do marca 1954 w T. Współczesnym w Warszawie (m.in. Sebastiana i Curia - „Wieczór Trzech Króli"), równocześnie w 1952 występował gościnnie w T. Polskim; od kwietnia 1954 do grudnia 1972 należał do zespołu T. Ateneum w Warszawie. W styczniu 1973 przeszedł na rentę. Był aktorem użytecznym, przede wszystkim w repertuarze współczesnym. Przystojny, średniego wzrostu, o regularnych rysach twarzy, traktował opracowywane przez siebie role chłodno i z dystansem. O Fryderyku Maillard („Ich głowy") pisano krytycznie, że „był raczej modelem z żurnalu lub też amantem filmowym niż cynicznym dyspozytorem ludzkiego życia” („Słowo Powszechne"); rolę Profesora („Incydent w Vichy”, 1966) „zagrał bardzo trafnie” (R. Szydłowski), „był zimny i odpychający, budził jak należy odrazę” (K. Beylin), jako Govan Stevens („Requiem dla zakonnicy”, 1962) wykazał „znakomite opanowanie i spokój”, zwracając uwagę „kulturalną grą” (R. Szydłowski). Inne role K., to m.in.: Thibaud (Marie Octobre), Pan Martin (Łysa śpiewaczka), Anzelm (Ptak), Fomin (Zmierzch), Lekarz („Biografia"), Doktor („Głupi Jakub"). Grał także w filmach polskich.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.3921.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim