Ignacy Behr (ID: teatr.39271.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BERSKI Ignacy, właśc. Behr (25 XII 1871 Sambor - 30 V 1939 Lwów), aktor, śpiewak
  Zaczął występować w epizodach w t. krak. już w marcu 1885. W sez. 1885/86 należał do zespołu H. Lasockiego w Tarnowie. W sez. 1886/87 znów kilkakrotnie wystąpił w t. krakowskim. W 1887 występował w zespole J. Popiela w Złoczowie, 1889-91 był suflerem w t. lwowskim. W 1892-95 występował w Stanisławowie (dyr. L. Kwieciński, potem W. Antoniewski) i brał udział w objazdach zespołu t. stanisławowskiego obejmujących m.in. Nowy Sącz i Krynicę. W 1895-97 występował w t. pozn., w lecie 1897 w warsz. t. ogr. Odeon, w 1898 u R. Romanowicza w Pabianicach i u L. Dobrzańskiego w warsz. t. ogr. Wodewil, w sez. 1898/99 w zespole J. i G. Popławskich w Rosji, w lecie 1899 znów u L. Dobrzańskiego w Wodewilu. W 1899-1902 występował w t. pozn., w 1902 w T. Ludowym w Krakowie, a w 1904 w zespole J. Myszkowskiego w Sosnowcu. W 1905-14 występował w T. Miejskim we Lwowie; z zespołem t. lwow. wyjeżdżał na występy do Krakowa (1909,1910). W 1909 reżyserował „Mieszczan” w kole dram. lwow. drukarzy. W 1914 występował w T. Ludowym w Krakowie. Podczas I wojny świat. znalazł się w Wiedniu i 1914-16 występował w tamtejszym T. Polskim. W 1916-19 śpiewał w operetkach w krak. T. Ludowym, przemianowanym potem na Powszechny, w 1919-24 występował w T. Bagatela i tu 25 VI 1923 obchodził jubileusz trzydziestolecia pracy. W 1923 grał gościnnie w warsz. t. Qui Pro Quo rolę Ojca („Doktor Stieglitz"). W sez. 1924/25 występował w operetkowym zespole T. Pilarskiego w Krakowie, 1925/26 znów w T. Bagatela, w 1927 w T. Małym we Lwowie (gościnnie), w sez. 1927/28 w T. Miejskim w Sosnowcu. W 1928 przeniósł się na stałe do zespołu T. Miejskich we Lwowie, gdzie pozostał do końca życia, występując w komediach i operetkach; brał też udział w występach zespołu lwow. m.in. w Krakowie (1930, 1933). 27 XI 1933 obchodził we Lwowie jubileusz czterdziestolecia pracy. Wyróżniał się w rolach charakterystycznych, jak np. Kapka („Odludki i poeta"), Klepacki („Wicek i Wacek"), Robert („Robert i Bertrand"), Katkow („Kościuszko pod Racławicami"), Grabarz II („Hamlet"), Pagatowicz („Grube ryby"), Striese („Porwanie Sabinek"). Po I wojnie świat. występował przeważnie w repertuarze operetkowym, w rolach komiczno-charakterystycznych, jak np. Frosch („Zemsta nietoperza"), Baron Gondremark („Życie paryskie"), Smith („Jim i Jill").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.39271.1
  n.240489 Nekrologia Minakowskiej (240489)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim