Antonina Pietrzak (ID: teatr.39487.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  OGIŃSKA Antonina, właśc. A. Pietrzak, zamężna Szenderowicz (ok. 1876 Warszawa - 23 XII 1910 Lwów), aktorka
  Na scenie występowała pod pseud. Ogińska. 9 I 1893 debiutowała w t. w Stanisławowie w roli Berty („Broń niewieścia") i grała tu następnie do 1895. W sierpniu 1895 występowała z zespołem ze Stanisławowa w Krynicy; w sez. 1895/96 i 1896/97 w Poznaniu, gdzie grała m.in. Anielę („Śluby panieńskie"), Amelię („Mazepa"), Jessykę („Kupiec wenecki"), w lecie 1896 w warsz. t. ogr. Belle Vue. Jesienią 1899 została zaangażowana do T. Miejskiego we Lwowie, gdzie grała do zgonu (z wyjątkiem sez. 1905/06). Występowała stosunkowo rzadko (chorowała na płuca).. Dobre warunki zewnętrzne, dźwięczny głos i talent predestynowały ją do ciekawszych ról, niż te, które otrzymywała. Początkowo grała role naiwne i liryczne, z których najbardziej udane były: Helenka („Pan Damazy"), Aurelka („Harde dusze"), Aniela („Śluby panieńskie"), Sonia („Sybir"); później także amantki i role o podkładzie dram., np. Zuzannę („Świat nudów"), Gabrielę („Rozbitki"), Ninę („Ahaswer"). Do jej najlepszych ról zaliczano także Mazię („Zaszumi las"). Od 7 XI 1900 była żoną Leopolda Szenderowicza - dziennikarza i publicysty, red. „Słowa Polskiego”. Została zastrzelona przez prawnika Kazimierza Lewickiego.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.39487.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim