Maria Chawow (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

CHAVEAU Maria, właśc. M. Chawowa, zamężna Zakrzewska (ok. 1878 w Rosji - 29 X 1932 Warszawa), aktorka, śpiewaczka
L. Sempoliński podał jej mylną datę zgonu 18 XI 1932. Była matką => Tadeusza Zakrzewskiego. Początkowo pracowała w Warszawie na Saskiej Kępie jako kelnerka. Została wprowadzona do chóru WTR dzięki protekcji znajomego żandarma. W 1899 z zespołem Adolfiny Zimajer wyjechała na występy do Rosji, latem tegoż roku występowała w Łodzi i w Dolinie Szwajcarskiej w Warszawie (śpiewała tu m.in. Rositę - „Pierścień rodzinny"), w pierwszej poł. 1900 w zespole B. Mareckiego w Kielcach, Radomiu i Łodzi (śpiewała m.in. Siebla w „Fauście"), w 1901 w Łodzi, w 1902-03 w warsz. t. ogr. (m.in. Wodewil, Bagatela i Renaissance). W 1903 została zaangażowana do zespołu operetki WTR jako „wodewilistka do ról subretek"; 15 II 1903 debiutowała na scenie T. Nowości w swej popisowej roli Bebe Rose („Za oceanem"). Odznaczała się głosem donośnym, o przyjemnym brzmieniu i dużej skali, miała dobre warunki zewnętrzne, grała swobodnie i naturalnie. W T. Nowości śpiewała z dużym powodzeniem m.in. Helenę („Piękna Helena"), Korę („Piękność z Nowego Jorku"), Małgorzatę („Mały Faust"), Wenus („Orfeusz w piekle"), Różę („Cnotliwa Zuzanna"), Charis („Figiel Junony"), Królewnę („Smok i królewna"), Mariankę („Za oceanem"), Gabrielę („Życie paryskie"). Poza występami w operetce grała też w farsach (przeważnie na scenie T. Nowego). W 1906 występowała z A. Fertnerem w kabarecie „Sub love” w Dolinie Szwajcarskiej, w maju tego roku gościnnie w Łodzi, a w 1909 w Kijowie. 11 VI 1910 poślubiła w Krakowie inżyniera Zygmunta Zakrzewskiego. 14 VII 1911 otrzymała dymisję z T. Nowości i wyjechała na gościnne występy do Rosji. W maju 1912 powróciła do zespołu T. Nowości, gdzie pozostała do początku 1915 grając w tym czasie przeważnie role charakterystyczne w operetkach, m.in. Walentynę („Wesoła wdówka"), Amarantę („Córka pani Angot"), Przełożoną („Nitouche"). W 1915 wyjechała z zespołem W. Rapackiego-syna do Moskwy i Kijowa. Od 1918 występowała znowu w Warszawie; początkowo w t. Argus, Mozaika i w T. Letnim; wl919 należała do zespołu kabaretu Qui Pro Quo; w sez. 1920/21 powróciła do zespołu T. Nowości. Występowała w tym czasie już rzadko w operetkach, przeważnie grała role charakterystyczne i komiczne w farsach i komediach, m.in. Panią Toulonrel („Dzwonek alarmowy"), Ciocię („Dwaj mężowie pani Marty"), Potasz („Potasz i Perlmutter"), Czupurkowską („Panienka z dancingu"), Świekrę („W czepku urodzony"). Latem 1921 występowała w warsz. t. Wodewil, w 1921-22 znowu w kabarecie Qui Pro Quo, w sierpniu 1923 gościnnie w Ciechocinku, w sez. 1923/24 występowała w T. Letnim, w 1924 w t. Stańczyk, od jesieni 1924 znowu w T. Letnim, w sez. 1926/27 w T. Ćwiklińskiej i Fertnera, w 1927 w T. Małym; od sierpnia 1927 do śmierci w T. Miejskich (gł. na scenie T. Letniego). Ostatni raz wystąpiła 17 VI 1932 w komedii „Adwokat w opałach”. Grała w kilkunastu pol. filmach, m.in. „O czym się nie mówi” (1924), „Iwonka” (1925), „Przedwiośnie” (1928), „Policmajster Tagiejew” (1929), „Cham” (1931).

Maria Chawow (ID: teatr.39932.1)

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Uwagi