Halina Izabela Landy (ID: teatr.40189.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. JANCZEWSKI Kazimierz (1794-1880) leśnik 6°
2. KACZANOWSKI Grzegorz (ok. 1760- po 1803) metrykant litewski, poseł 6°
3. MALESZEWSKI Janusz Zygmunt (1879-1942) pułkownik kawalerii, komendant główny Policji Państwowej, senator 7°
4. KAPUŚCIŃSKI Bolesław (1850-1921) lekarz 7°
5. RITSCH Wilhelm Teofil (1728-ok. 1776) doktor chirurgii 7°
6. BRONIKOWSKI Antoni (1817-1884) pedagog 8°
7. ŚLASKI Jan Stanisław (1893-1984), ogrodnik 8°
8. CHEŁMIŃSKI Jan (1851-1925) malarz 8°
9. ROPELEWSKI Stanisław (1814-1865) krytyk literacki, poeta, leksykograf 8°
10. PRZYŁUSKI Bronisław Jan (1905-1980) poeta, dramaturg, publicysta 8°
11. KAPUŚCIŃSKI Witold (1882-1951) profesor okulistyki 8°
12. KAPUŚCIŃSKI Maciej Józef (1811-1873) lekarz 8°
13. ŚLASKI Juliusz (1920-1990), korespondent Głosu Ameryki i Radia Wolna Europa 8°
14. ŚWINIARSKI Szczepan (1769-1838) postaniec kościuszkowski 8°
15. MALCZ Jan Fryderyk (1795-1852) lekarz, prezes kolegium ewangelicko-augsburskiego, redaktor, pisarz 8°
16. BRONIKOWSKI Stanisław (1843-1890) redaktor Dziennika Poznańskiego 9°
17. CZAJEWICZ Aleksander (1843-1926) matematyk 9°
18. STASIŃSKI Jan (1869-1939), lekarz okulista, profesor tytularny Uniwersytetu Poznańskiego 9°
19. BRONIKOWSKI Kazimierz (1861-1909) polonista, germanista 9°
20. JANCZEWSKI Zdzisław (ok. 1841- przed 1875) powstaniec 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  LESKA Halina Izabela, właśc. Helena Izabela Landy, zamężna Arnd, także Leska-Arnd (13 VIII 1890 Warszawa - 11 I 1969 Warszawa), śpiewaczka
  Była córką Maksymiliana Landy'ego i Berty z Beilerów, żoną Zbigniewa Arnda, inżyniera konstruktora (ślub 20 IV 1918). Uczyła się śpiewu u K. Pietraszewskiej, potem była uczennicą klasy wokalnej A. Myszugi w WTM (1909-11). W 1911-13 kształciła głos w Paryżu u Kritikosa, w 1913-14 - w Berlinie w szkole śpiewu i gry operowej G. Bellincioni. Na scenie opery warsz. wystąpiła po raz pierwszy 28 XII 1914, wykonując partię mezzosopranową w oratorium „Stabat Mater” G. Rossiniego. Przyjęła wtedy pseud. Leska. Po występie 20 I 1915 w partii Amneris („Aida") A. Poliński napisał: „w pani Leskiej spoczywa materiał na gwiazdę sceniczną: posiada głos czarujący samą tylko niezwykłą szlachetnością brzmienia, giętki, podatny do wszelkich modulacji i zmian barwy"; „dodać trzeba, że pani Leska ujawniła też zdolności aktorskie, dużą muzykalność i w ogóle talent” (cyt. za J. Prosnakiem). Od 1918 używała także podwójnego nazwiska Leska-Arnd. Na scenie warsz. została do 1938 należąc do grona najwybitniejszych artystek operowych. Wykonywała partie popisowe dla jej rodzaju głosu, który urzekał ciemnym, pięknym brzmieniem i płynnością w prowadzeniu. Śpiewała m.in. Dalilę („Samson i Dalila"), Orfeusza („Orfeusz i Eurydyka"), Jasia („Jaś i Małgosia"), Brangenę („Tristan i Izolda"), Frykę („Walkiria"), Herodiadę („Salome"), Laurę („Gioconda"), Lais („Eros i Psyche") i wiele innych, także drugoplanowych. Doskonałą jej rolą była Maryna Mniszchówna („Borys Godunow"); od prem. 3 VII 1926 śpiewała ją czterdzieści pięć razy. Grze scenicznej L. przyznawano duże walory, cechowały ją umiar i powściągliwość, a zarazem różnorodność środków wyrazu. Jako Oktawian („Kawaler srebrnej róży") czy Niklas („Opowieści Hoffmana") zdradzała zacięcie komediowe, potrafiła zarówno dać rys głębokiego dramatyzmu np. w Azucenie („Trubadur"), jak i stworzyć charakterystyczną postać Starej Hrabiny („Dama pikowa"). Była pełną temperamentu Carmen, przejmującą liryzmem Olgą („Eugeniusz Oniegin") i Suzuki („Madame Butterfly"). Umiała być doskonałą partnerką scen. i muzyczną. Uważano ją za najlepszy mezzosopran dla oratoryjnego kwartetu solistów, śpiewała m.in. w IX Symfonii L. Beethovena podczas koncertów w Warszawie i Łodzi (marzec-maj 1927), wchodziła w skład tercetu solistów w pierwszym w Warszawie wykonaniu „Stabat Mater” K. Szymanowskiego (1929), znakomicie wykonywała pieśni niem. mistrzów (G. Mahlera, M. Regera, R. Schumanna) a także S. Rachmaninowa i kompozytorów franc., jej audycje radiowe (od 1925 do wybuchu wojny) miały transmisje ogólnopol. i międzynarodowe. Poza Warszawą występowała m.in. w 1920 w pozn. T. Wielkim jako Paulina („Dama pikowa") i Suzuki („Madame Butterfly"), w 1921 i 1936 w Krakowie z zespołem artystów opery warsz., 1923 w Płocku i Brześciu, a w 1929 w Rzeszowie, w 1927 i 1930 w przedstawieniach Łódz. Tow. Operetkowego; ponadto na koncertach, np. w 1928 we Lwowie. W 1936 z inicjatywy Min. Spraw Zagranicznych dała recital pieśni w Bernie, w 1937 - w Ankarze. Z chwilą wybuchu wojny we wrześniu 1939 opuściła Polskę i przez Rumunię dotarła do Paryża, gdzie śpiewała w radiu franc. i w t. Żołnierza (np. w „Szopce”, 1940), a także na terenie Francji (np. w Wersalu, Lilie, Angers), na koncertach w obozach pol. żołnierzy i skupiskach górników. Następnie do 1941 przebywała w schronisku pol. w Aix-les-Bains, utworzyła tam chór poi., występowała w Chamberry (Sabaudia). W 1941 opuściła Francję, opłynęła na statku Afrykę i na pięć lat osiedliła się w Turcji. Śpiewała w radiu w Ankarze, w 1944 w t. Halkevi dała wielki recital pieśni polskich. Po pobycie w Bejrucie (wrzesień 1946-luty 1947) mieszkała w Brazylii (marzec 1947-maj 1957), w Sao Paulo występowała w radiu, udzielała lekcji śpiewu. W lipcu 1957 wróciła do Warszawy; 24 I 1960 obchodziła tu czterdziestolecie pracy artystycznej.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.40189.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  HALINA - LANDYCH ARND
  /HALINA LESKA/
  ARTYSTKA ŚPIEWACZKA
  ZM. 11.I.1969
  
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.2393
  sw.669822 Akt małżeństwa: Warszawa św. Aleksander (obecn. m. Warszawa), 76/1918 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=8&zs=9214d&sy=334&kt=1 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim