„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:
JUSTIAN Kazimierz (19 IX 1888 Lwów - 24 II 1936 Warszawa), śpiewak, aktorBył synem Józefa J. i Antoniny z Leszczyńskich. Po ukończeniu szkoły realnej debiutował w 1904 w lwow. T. Ludowym, potem występował na prowincji i poważnie chorował. W 1908-12 należał do zespołu t. w Poznaniu. W 1912 wyjechał za granicę. Po powrocie do kraju został od 1919 zaangażowany do T. Polskiego w Warszawie, w 1920-23 występował w T. Miejskim we Lwowie, w 1923-25 w T. Polskim w Warszawie, w 1925 w T. Szkarłatna Maska, w sez. 1925/26 w T. im. Bogusławskiego, 1926/27 w T. Ćwiklińskiej i Fertnera, w 1927-33 w T. Narodowym i T. Letnim (w 1929 występował gościnnie w T. Nowym w Poznaniu i z zespołem tego t. wyjeżdżał na występy do Gdańska), od sez. 1933/34 ponownie w T. Polskim i na innych scenach TKKT. Uznawany był za bardzo zdolnego aktora charakterystycznego; wg A. Grzymały-Siedleckiego „zarówno w operetce, jak i w farsie przykuwał uwagę jednym zwłaszcza szczegółem - rzadko w naszych teatrach spotykanym - poczuciem komiki niespodziewanego ruchu”. We wspomnieniu pośmiertnym pisano, że „stylem gry przypominał Kamińskiego. Opracowywał rolę w najdrobniejszych szczegółach, gesty i mimikę poddawał skrupulatnej kontroli, jaskrawą pointą szafował oszczędnie, ale celnie, był raczej powściągliwy, skupiony, czasem może nawet chłodny. Ze szczególną ekspresją grał postacie o podkładzie diabolicznym, pysznie oddawał zduszoną namiętność tzw. czarnych charakterów” (Express Poranny 1936 nr 5). Grał m.in. Rejenta („Pan Damazy"), Wurma („Intryga i miłość"), Bęczkowskiego („Uciekła mi przepióreczka"), Rejenta („Zemsta"), Odysa („Achilleis"), Pagatowicza („Grube ryby"), Chlestakowa („Rewizor"), Hr. Almavivę („Cyrulik sewilski"), Teofila („Głupi Jakub"). Był również aktorem filmowym.
S.P. KAZIMIERZ
JUSTIAN
ARTYSTA SCEN POLSKICH
LAT 48
ZM. 24.II.1936 R.
W WARSZAWIE
PROSI O NMODLITWĘ