Edmund Klemens Jagielski (ID: teatr.40489.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PIĘTKA Henryk Arkadiusz (1900-1959) prawnik, profesor 10°
2. SIWIEC Jan (1891-1961) rolnik, poseł, publicysta 13°
3. KIJEWSKI Franciszek (1858-1919) profesor chirurgii 14°
4. SMOGORZEWSKI Janusz (1904-1991) fotograf prasowy 16°
5. ŚLIWIŃSKI Jan (1908-1983), malarz 17°
6. ANC Dominik (1844-1918) adwokat 17°
7. SMACZNIŃSKI Wincenty (1802-1874) pedagog, poeta, tłumacz 17°
8. PASZTA Józef (1875-1930) kreślarz metalowiec, działacz socjalistyczny i komunistyczny 18°
9. PĘCZALSKI Tadeusz (1891-1947) fizyk, profesor 18°
10. PERLE Edmund (1854-1935) malarz, rysownik, nauczyciel 18°
11. SIARKOWSKI Władysław (1840-1902) historyk, etnograf 18°
12. ROLIŃSKI Feliks Bronisław (1873-1972) malarz, nauczyciel rysunków, profesor ASP 18°
13. POLLACK Kazimierz Stanisław (1882-1961) dziennikarz 18°
14. PRUSZAK Feliks Konstanty (1883-1961) lutnik 18°
15. SKORASZEWSKI Włodzimierz (1894-1959) inżynier-technolog 18°
16. GROTOWSKI Alfons (1833-1922) inżynier 18°
17. RUTKOWSKI Józef Leon (ok. 1714-1774) sędzia ziemski dobrzyński, poseł 18°
18. NOSARZEWSKI Jan (ok. 1755-1823) poseł na Sejm Czteroletni 18°
19. KRÜGER Edmund (1881-1935) pisarz, publicysta 18°
20. MIKKE Tadeusz (1896-1939) podpułkownik kawalerii 18°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  JAGIELSKI Edmund Klemens (10 XI 1863 Warszawa - 15 XI 1936 Skolimów), aktor, reżyser
  Był synem Jana i Zuzanny J. Ukończył szkołę realną W. Górskiego, gry aktorskiej uczył się pod kier. J. Królikowskiego, J. Tatarkiewicza, H. Grubińskiego, B. Ładnowskiego. W 1883, a wg innych informacji w 1887, został zaangażowany do zespołu dramatu WTR (w 1890 pełnił też funkcje inkasenta w dyrekcji WTR). Ok. 1890 przeniesiono go do zespołu farsy. W „Echu Muzycznym, Teatralnym i Artystycznym” pisano, że grywał wtedy „zupełnie poprawnie i z widoczną inteligencją role młodziutkich bonvivantów i trzpiotów”. Już w lecie 1899 reżyserował, zastępując L. Śliwińskiego, a 13 XI tego roku został mianowany pomocnikiem reżysera T. Małego i na tym stanowisku pozostał do 1915. Kilkakrotnie był wysyłany przez dyrekcję za granicę, m.in. do Budapesztu i Wiednia (1902). W 1915 przebywał na Krymie. Potem był w Moskwie, gdzie w 1916 występował w pol. zespole operetkowym, a w 1917 w Nowym T. Polskim pod dyr. B. Skąpskiego. W 1918 powrócił do Warszawy. Występował nadal w T. Nowości i był tam pomocnikiem reżysera. 14 III 1920 obchodził w T. Nowości jubileusz trzydziestopięciolecia pracy, a 26 IV 1925 na tej samej scenie jubileusz czterdziestolecia. W 1927 występował jeszcze w rolach epizodycznych w T. Narodowym. Następnie zamieszkał w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Grał w komediach takie role, jak np. Piekarczyk („Roznosicielka chleba"), Herkules („Nowa Francillon"), Poczty-lion („Nowy Don Kiszot"); występował też niekiedy w operetkach, m.in. w partiach Savignola („Panna z lalką"), Filokomesa („Piękna Helena"), Kromowa („Wesoła wdówka"), Loriota („Nitouche").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.40489.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.50622.2
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P. EDMUND JAGIELSKI
  ARTYSTA SCEN WARSZAWSKICH
  ŻYŁ LAT 70 ZMARŁ 6 LISTOPADA 1936 R.
  PROSI O ZDROWAŚ MARIA
  
  Wikidata: [label]Edmund Klemens Jagielski
  n.71572 Nekrologia Minakowskiej (71572)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim