„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:
WYRWICZ-WICHROWSKI Karol Stefan Witold (1VIII 1897 Warszawa - 7 VII 1943 Wilno), aktor, reżyserBył synem Marcina W. i Cecylii z Simonów, mężem aktorki Danuty Lubowskiej. Po ukończeniu gimn. wstąpił na wydział elektryczny Politechniki Warsz., ale nie ukończył go i zaczął studia w Szkole Dramatycznej. Występował od 1920 w warsz. T. Rozmaitości i T. Letnim. W lecie 1921 zaangażował się do T. Polskiego i Powszechnego w Wilnie i do 1934 występował tam kolejno w T. Miejskich, w Reducie i znów w T. Miejskich, wyjeżdżając jedynie czasem na gościnne występy, m.in. do Grodna (1926) i warsz. t. Elizeum (1931). Początkowo używał nazwiska Wyrwicz, a od ok. 1924 Wyrwicz-Wichrowski. W 1927 ożenił się z aktorką Danutą Lubowską. W sez. 1934/35 występował w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1935/36 znów w Wilnie (gł. w T. Lutnia, a po wybuchu II wojny świat. w pol. T. Muzycznym). W 1936 był z zespołem t. wil. na występach w Krakowie. 11 V 1943 został aresztowany przez hitlerowców, a następnie rozstrzelany.
Był ulubieńcem publiczności wil., odnosił sukcesy przede wszystkim w rolach komediowych i w operetce. Grał m.in. role Bajdalskiego („Pan Damazy"), Pagatowicza („Grube ryby"), Malvolia („Wieczór Trzech Króli"), Albina („Śluby panieńskie"), Krasickiego („Wielki Fryderyk"), Higginsa („Pigmalion"), Dulskiego („Moralność pani Dulskiej"), Osborne'a („Kres wędrówki"). W operetkach występował m.in. w partiach Floridora („Nitouche"), Menelausa („Piękna Helena"). W t. wil. dość często reżyserował, gł. operetki i lekkie komedie, jak np. „Miłość czuwa”, ale także i sztuki jak: „Pigmalion”, „Krakowiacy i Górale”. Dawał też recitale piosenek, często występował w radiu.
Karol Stefan Witold Wyrwicz-Wyrwicz-Wichrowski
(ID: teatr.40965.1)
