Adam Julian Blancard (ID: teatr.45057.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. REINSTEIN Franciszek (1856-1925) dziennikarz, literat 3°
2. REINSTEIN Franciszek Ignacy (1792-1853) architekt, grafik 5°
3. BUCHNER Abraham (1789-1869) nauczyciel 6°
4. PAWŁOWSKA Romana (1909-1976) aktorka 7°
5. PIESTRZYŃSKI Ryszard (1902-1962) działacz demokrata, poseł, publicysta 8°
6. KUDASIEWICZ Adolf (1820-1865) pedagog, językoznawca 9°
7. SALSKI Tadeusz (1910-1981) inżynier, działacz narodowy 11°
8. MAZARAKI Jan Newlin (1840-1922) powstaniec 1863 pamiętnikarz 12°
9. PIESTRZYŃSKI Eugeniusz (1887-1962) lekarz, wiceminister opieki społecznej 12°
10. ŁAGOWSKI Florian (1843-1909) pedagog, publicysta 12°
11. LOEFFLER Franciszek Dominik (1874-1919) działacz socjalistyczny i społeczny 12°
12. MANTEUFFEL Ignacy (1875-1927) prawnik, wojewoda kielecki 12°
13. MANTEUFFLOWA Emilia (1886-1968) pedagog, działaczka społeczna 12°
14. SCHROETER Paweł (1855-1935) lekarz 13°
15. SOTKIEWICZ Antoni Franciszek Ksawery (1826-1901) biskup sandomierski, administrator archidiecezji warszawskiej, profesor prawa kanonicznego w Akad. Duchownej w Warszawie, redaktor Przeglądu Katolickiego 13°
16. CZEKIERSKI Józef (1881-1906) architekt teatralny 13°
17. RAKOWSKI Feliks (1839-1891) działacz gospodarczy i spółdzielczy 13°
18. PUCIATA Wandalin (1888-1944) inżynier elektryk, pracownik budownictwa wojskowego, działacz społeczny 13°
19. PUCIATA Kazimierz Antoni (1893-1967) inżynier dróg i mostów, organizator przemysłu chemicznego 13°
20. BACCIARELLI Fryderyka (ok. 1735-1812) miniaturzystka 13°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BLANCARD Adam Julian (15 XII 1871 Warszawa - 27 V 1941 Warszawa), tancerz
  Był synem jubilera Jerzego B. i Felicji z Roguskich. 28 II 1886 jako uczeń warsz. szkoły baletowej wystąpił w „Zabawie dziecięcej”. Ok. 1890 został przyjęty do zespołu baletu WTR, a 10 II 1901 mianowany koryfejem. Wyróżniał się w tańcach komicznych i groteskowych. Tańczył zwykle partie wesołków, jak np.: Trefniś Minador („Święto ognia"), Błazen („Jezioro łabędzie"), lub postaci groteskowych i karykaturalnych, jak np.: Matka Simon („Lizetta"), Famulus („Pan Twardowski” A. Sonnenfelda), Coppeliusz („Coppelia"). W 1914-17 jako pomocnik reżysera baletu organizował dla tancerzy zarobkowe imprezy na scenie T. Nowości i w Dolinie Szwajcarskiej w okresach, gdy zamknięty był T. Wielki. W 1916-19 pozostając w zespole baletu T. Wielkiego współpracował jako choreograf z t. Miraż i Czarny Kot. Występował do 1930 powiększając swój repertuar o znakomite partie Szatana („Pan Twardowski” L. Różyckiego), Baby Jagi („Bajka"), Markiza („Zaczarowany flecik").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.45057.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim