Janusz Teodor Dybowski (ID: teatr.50312.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  DYBOWSKI Janusz Teodor (1 IV 1909 Zduńska Wola - 28 VI 1977 Warszawa), kierownik lit. teatru
  Był synem nauczyciela Teodora D. i Zofii z Wańkowskich. W 1927 ukończył szkołę średnią w Kaliszu i zaczął studiować ekonomię polityczną na Uniw. Poznańskim, a od 1928 prawo na Uniw. Stefana Batorego w Wilnie, które skończył w 1932. Do 1939 mieszkał w Poznaniu, współpracował z czasopismami kulturalnymi, pisał rec. teatr. i dramaty (grane m.in. w Poznaniu, Kaliszu i Krakowie). W listopadzie 1939 wyjechał na Zachód. W 1940 był żołnierzem Pol. Sił Zbrojnych we Francji; dostał się do niewoli niem., skąd uciekł do Szwajcarii. W 1944 uzyskał tytuł doktora filozofii na Uniw. we Fryburgu. Od 1945 mieszkał w Belgii, był działaczem kulturalnym wśród emigracji polskiej. Pracował jako asystent na wydz. filoz. Uniw. w Brukseli. W 1947 wrócił do Polski. W sez. 1947/48 (do lutego 1948) był kier. lit. T. Polskiego w Poznaniu, a w 1948-52 i 1954-57 kier. lit. T. im. Jaracza w Olsztynie. W jubileuszowym programie wyd. z okazji dziesięciolecia T. im. Jaracza opublikował artykuł o przedwojennych tradycjach teatru na Warmii i Mazurach. Od 1 IV 1954 do 31 III 1955 był również kier. lit. T. Ziemi Rzeszowskiej, a w 1957-69 Bałtyckiego T. Dramatycznego w Koszalinie. Od 1960 mieszkał w Warszawie. Był autorem ponad dwudziestu dramatów, niektóre z nich wielokrotnie wystawiano w l. pięćdziesiątych, np. „Kościuszko w Berville”, „I ty poznasz Marylę” („Narodziny poety"), „Zapora” („Złoto w dolinie"), „Insurekcja”. Pisał także powieści.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.50312.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim