Stanisław Bryliński (ID: teatr.5058.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. FELDMAN Ferdynand (1862-1919) artysta dramatyczny 2°
2. PODGÓRSKI Stefan (1884-1965) właściciel przedsiębiorstw handlowych 3°
3. TOMASZKIEWICZ Leopold (18921944?) żołnierz Legionów Polskich, senator 5°
4. CICHOWSKI Henryk (1851-1910) inżynier 5°
5. MOSKALEWSKI Stanisław Witalis (1876-1936) działacz Narodowej-Demokracji, wojewoda lubelski 5°
6. CICHOWSKI Henryk (1892-1936) reformat 6°
7. JABŁKOWSKI Józef Antoni (1817-1889) organizator przedsiębiorstw 7°
8. DOBIECKI Eustachy Leon (1805-1880) prawnik, ekonomista 7°
9. KLAWE Henryk (1832-1926) farmaceuta 7°
10. SCZANIECKI Jan Mieczysław (1873-1952) ziemianin, działacz społeczny 7°
11. ŁUBIEŃSKI Roger (1849-1930) poseł 7°
12. ŁUBIEŃSKI Bernard Alojzy (1846-1933) redemptorysta, kaznodzieja-misjonarz, pisarz 7°
13. ŁUBIEŃSKI Henryk (1793-1883) ziemianin, finansista, przemysłowiec, działacz gospodarczy 7°
14. CHOMĘTOWSKI Michał (zm. 1794) wojskowy 8°
15. JABŁKOWSKA Aniela Rozalia (1867-1939) założycielka firmy Bracia Jabłkowscy 8°
16. PIWARSKI Antoni (1868-1929) księgarz, nakładca 8°
17. PIWARSKI Kazimierz Józef (1903-1968) historyk 8°
18. JABŁKOWSKI Stefan (1863-1926) przemysłowiec, kupiec 8°
19. JABŁKOWSKI Józef (1862-1951) kupiec 8°
20. SCZANIECKI Michał Leon (1838-1920) ziemianin, działacz społeczny 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BRYLIŃSKI Stanisław (1 V 1890 Kamieniec Podolski - 10 X 1953 Łódź), aktor, reżyser, dyr. teatru
  Był mężem => Heleny Górskiej. Jako uczeń szkoły handlowej w Warszawie organizował t. amatorski. W 1905 brał udział w strajku szkolnym. 2 XI 1908 wystąpił w T. Miejskim w Krakowie w roli Dyrektora muzyki („Dziady"). W listopadzie i grudniu tego roku grał rolę Witusia („Skiz") w objazdowym Teatrze G. Zapolskiej. W 1909 występował w krak. T. Ludowym, w 1910 w t. w Wilnie, w sez. 1911/12 w T. Polskim w Łodzi i w warsz. T. Zjednoczonym, w pocz. 1913 w T. Polskim w Warszawie, w sez. 1913/14 w t. wileńskim. W czasie I wojny świat. przebywał w Rosji; wiosną 1915 występował z zespołem A. Zelwerowicza w Petersburgu, w 1915-17 w zespołach pol. w Moskwie; grał także w filmach rosyjskich. Po powrocie do kraju grał w filmach pol. oraz występował: w 1918-23 w warsz. T. Polskim i Małym, w sez. 1924/25 w T. Nowym w Poznaniu, 1925/26 tamże w T. Polskim, 1926/27 w T. Małym we Lwowie, w 1927-29 znów w T. Polskim w Poznaniu. W 1929 kierował t. Rewia podczas Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu, w sez. 1930/31 T. Miejskim w Lublinie. W 1932-35 występował w T. Polskim w Katowicach i tam 22 II 1934 obchodził jubileusz dwudziestopięciolecia pracy grając w sztuce „Papa”. W 1935 występował w t. Ateneum w Warszawie, w sez. 1936/37 w t. im. Orzeszkowej w Grodnie, w 1937 w operetkach w T. Wielkim w Warszawie, w 1940-41 w T. Polskim w Grodnie i Białymstoku. W 1941 przedostał się do Warszawy, był kilkakrotnie aresztowany przez Niemców, przez pewien czas przebywał w obozie pracy w Olesznie, z którego zbiegł. W 1945 wrócił do pracy w t. i występował w T. Wojska Polskiego w Łodzi, od jesieni 1945 w Jeleniej Górze, w sez. 1946/ 1947 w Opolu, 1947/48 znów w Jeleniej Górze, w 1948-50 w Szczecinie, 1950-52 w T. Nowym w Łodzi, 1952-53 tamże w T. Powszechnym. W tym czasie dwukrotnie obchodził jubileusze: 5 V 1946 w Jeleniej Górze w roli tyt. w „Panu Damazym” i 31 III 1950 w Szczecinie w roli Cześnika („Zemsta").
  Świetne warunki zewnętrzne i głos o szerokiej skali pozwoliły mu stworzyć wiele interesujących i różnorodnych ról, jak np. Pan Młody („Wesele"), Jan („Fantazy"), Daum („Panna Maliczewska"), Prezydent („Intryga i miłość"), Ciarka („Wiele hałasu o nic"), Orgon („Dożywocie"), Hetman („Horsztyński"), Prof. Sonnenbruch („Niemcy"), Bezsiemionow („Mieszczanie"). W okresie powojennym reżyserował z powodzeniem wiele sztuk, przede wszystkim z literatury klasycznej, np. „Pana Jowialskiego” (1948), „Zemstę” (1950).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.5056.5
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.5058.1
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.99015
  sw.560102 http://jbc.jelenia-gora.pl/Content/794/feldman%20_krystyna.html
  sw.560707 Akt małżeństwa: Warszawa św. Aleksander (obecn. m. Warszawa), 392/1921 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=8&zs=9214d&sy=337&kt=1 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim