Witold Bohdan Wandurski (ID: teatr.52148.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WANDURSKI Witold Bohdan (8 IV 1891 Granica, obecnie Maczki, pow. Będzin - ok. 1937 w ZSRR), reżyser, scenograf
  Pisarz i działacz KPP, teatrem zainteresował się przebywając podczas I wojny świat, w Rosji. W 1919 kierował ros. zespołem amatorskim w Charkowie i wystawił tam m.in. „Prolog” do „Misterium-buffo”. W 1921 wrócił do Polski, początkowo współpracował ze Związkiem Teatrów Ludowych i pisał recenzje teatr, i lit. w „Robotniku”. Od 1922 przebywał w Łodzi pełniąc funkcje lektora w T. Miejskim oraz sekretarza Szkoły Dramatycznej. Od 1923 współpracował z zespołem amatorskim Scena Robotnicza, a w 1925-27 sam nim kierował. Wystawił tu m.in. swoje utwory „Śmierć na gruszy” i „Gra o Herodzie"; jako reżyser współpracował m.in. przy wystawieniu „Tkaczy” i „Nadziei”. W 1925 projektował scenografię i prowadził ostatnie próby swej „Śmierci na gruszy” w T. im. Słowackiego w Krakowie (przedstawienie reżyserowała S. Wysocka). Pisał w tym czasie wiele artykułów na tematy teatr., publikowanych m.in. w „Scenie Polskiej” i „Życiu Teatru”. W 1928 został aresztowany za działalność komunistyczną; po zwolnieniu wyjechał za granicę. W 1929 prowadził w Berlinie amatorski Zespół Polskiej Sceny Robotniczej. Od jesieni 1929 do lutego 1931 kierował t. pol. w Kijowie pod nazwą Polprat a następnie Państw. T. Polskim. W 1933 został aresztowany na podstawie fałszywych oskarżeń. Zmarł w więzieniu. W 1956 został zrehabilitowany.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.52148.1
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim