Mieczysław Węgrzyn (ID: teatr.52680.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ŚLIWICKI Daniel (1872-1921), dziennikarz, działacz polityczny 6°
2. TIMME Adolf Saturnin (18671901) rzeźbiarz, kamieniarz 6°
3. ŚLIWICKI Józef (1867-1944), aktor, reżyser 6°
4. SOSIŃSKI Rajmund Andrzej (1907-1980) inżynier elektryk, redaktor naczelny Horyzontów Techniki 7°
5. GALLE Henryk (1872-1948) historyk literatury, krytyk, pedagog 7°
6. GALLE Leon (1898-1924) polonista 7°
7. PIEŃKOWSKI Stefan Kazimierz (1885- po 1939) profesor neurologii i psychiatrii 8°
8. GŁOWIŃSKI Franciszek (1894-1944) dziennikarz 8°
9. KRYWULT Jan (1873-1923) kierownik salonu sztuki 8°
10. KRYWULT Aleksander (1845-1903) właściciel salonu sztuki 8°
11. TRAPSZO Anastazy (1831 lub 18321898) aktor, reżyser, dyrektor teatru 8°
12. JANKOWSKI Czesław Marian (1880-1940) adwokat, instruktor harcerski 9°
13. TRAPSZO Irena (18681953) aktorka 9°
14. DEHNEL Władysław Antoni (1876-1931) działacz niepodległościowy 9°
15. TRAPSZO Stanisław (1862 lub 18631896) aktor, dyrektor teatru 9°
16. STEFAŃSKI Witold Jakub (1891-1973), zoolog, parazytolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, członek Polskiej Akademii Nauk 9°
17. TRAPSZO Marceli (18601921) aktor, reżyser, dyrektor teatru 9°
18. REMBEK Stanisław Edmund (1901-1985) pisarz 9°
19. PIEŃKOWSKA Hanna (1917-1976) historyczka sztuki, konserwator zabytków 9°
20. PATSCHKE Stanisław (1871-1917) inżynier, technolog, rektor 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WĘGRZYN Mieczysław (28 IX 1909 Kraków - 27 V 1942 Oświęcim), aktor
  Był synem => Józefa W. i Anny z Kurkiewiczów. Po ukończeniu szkoły średniej studiował prawo na Uniw. Warsz., ale wkrótce przerwał studia i przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. J. Śliwickiego. W 1931 zdał egzamin eksternistyczny ZASP. W 1931-33 występował w T. Miejskich w Łodzi, w 1933-35 w T. Miejskich w Wilnie, w 1935-38 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1938-41 W T. Miejskich we Lwowie (przekształconych w 1939 W Państw. Polski T. Dramatyczny). Jesienią 1941 wrócił do Krakowa, gdzie 16 IV 1942 został aresztowany przez hitlerowców, wywieziony do obozu w Oświęcimiu i zamordowany.
  Podobny do ojca, obdarzony wspaniałą, męską urodą, bardzo prędko zaczął grywać czołowe role i w ciągu swej krótkiej działalności zyskał znaczną popularność. Wg J. Kydryńskiego „pełen niespotykanej energii, zaraźliwej wprost radości życia, temperamentu i jakiejś trudnej do określenia wewnętrznej pogody, a poza tym obdarzony naprawdę wielkim talentem, podawał każdą rolę w sposób właściwy, intuicyjnie punktował odpowiednie fragmenty, niezrównanie cieniował inne, a wszystko ze swobodą i wdziękiem, którego można mu było zazdrościć”. Jedną z najlepszych jego ról był Figaro („Wesele Figara"). Inne ważniejsze role: Hetman („Wesele"), Narcyz („Wychowanka"), Iskra („Gałązka rozmarynu"), Tyreusz („Obrona Ksantypy"), Chudogęba („Wieczór Trzech Króli"), Fikalski („Dom otwarty"), Papkin („Zemsta"), Poleżajew („Niespokojna starość"), Bryndas („Krakowiacy i Górale").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.52680.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim