„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
FALISZEWSKI Tadeusz (20 X 1898 Żywiec - 2 IX 1961 Chicago), śpiewak, piosenkarz, kierownik artyst. teatruBył synem Władysława F. i Matyldy z Kirchnerów, mężem aktorki Haliny
Kidawskiej. Uczył się we Lwowie, tamże studiował w Szkole Politechnicznej. Podczas I wojny świat. służył w Legionach Pol. w I pułku ułanów W. Beliny-Prażmowskiego, nast. w Wojsku Polskim. Pracował później jako oficer łącznikowy w Min. Spraw Wojskowych oraz Min. Spraw Zagranicznych. W 1922 zwolniony z wojska, rozpoczął wkrótce karierę sceniczną. Związany był gł. z t. operetkowymi i rewiowymi Warszawy, często także wyjeżdżał na występy do innych miast. W lecie 1924 z zespołem pn. Artyści Operetki Warszawskiej pod kier. Z. Górzyńskiego występował w Łowiczu; w sez. 1924/25 w T. Nowości w Poznaniu był partnerem L.
Messal i stąd wyjeżdżał na występy m.in. do Kalisza (styczeń 1925); w 1925 występował ponadto w zespole Rewia Warszawska w Przemyślu (sierpień), Kaliszu i Radomiu (wrzesień), a w sez. 1925/26 w t. Eldorado w Warszawie; jesienią 1926 w zespole pn. Artyści Operetki Zrzeszenie w Radomiu (wrzesień), a od listopada t.r. i w sez. 1926/27 w T. Nowości w Częstochowie. Po powrocie do Warszawy, od lipca 1927 i w 1928 występował w t. Mignon, a od 2 IV 1929 do lutego 1930 był kier. artyst. kinoteatru Hollywood. Wiosną 1930, jako członek zespołów rewiowych, brał udział w wielu objazdach po kraju, m.in. występował w Kielcach (maj); w lipcu t.r. występował gościnnie w rewii w T. Małym we Lwowie. Jesienią 1930 wraz z S.
Wolińskim założył w kinie Capitol przy ul. Marszałkowskiej kabaret artyst.-lit. miniatur w stylu Niebieskiego Ptaka, pn. Rajski Ptak; teatr ten działał od 16 X 1930, ale żywot jego był b. krótki. Później F. występował nadal w Warszawie: w 1931 w t. Nowy Ananas (sierpień), Morskie Oko i Mignon (październik), od lutego 1932 w t. Hollywood, którym od 15 III do 19 IV t.r. kierował. W 1932 występował też sporadycznie w kinoteatrze Colosseum. Od września 1932 do 1933 był kier. artyst. t. rewiowo-operetkowego Mignon, a latem 1933 kier. kinoteatru Hollywood; we wrześniu 1933 występował w kabarecie lit. Gastronomia, a od października t.r. w t. Praskie Oko; w 1934 kierował kinoteatrem Splendid. Latem 1935 współpracował (także jako reżyser rewii) z T. Bagatela w Łodzi. Wiosną 1937 jeździł wraz z L. Wyrwiczem prezentując „Wieczór humoru i pieśni”, m.in. w Bydgoszczy w T. Miejskim oraz w Gdańsku w Danziger Hof (26 IV 1937). W sez. 1937/38 i 1938/39 występował w operetkowym T. 815. W okresie międzywojennym występował też przez pewien czas w Wilnie oraz w T. Bagatela w Krakowie. W czasie okupacji niem. był więźniem obozu koncentracyjnego w Gusen; brał udział w życiu artyst. obozu, śpiewał dla więźniów, a także zorganizował zespół estradowy. Po wojnie znalazł się na emigracji; najpierw w Wielkiej Brytanii, gdzie był członkiem ZASP-u za Granicą i brał udział w jego pracach (1947-53), a także niekiedy występował na scenie T. Polskiego ZASP w Londynie; później mieszkał w USA, m.in. w Chicago, gdzie występował w programach organizowanych przez F.
Konarskiego (m.in. w teatrzyku Pod Anteną). Był znanym śpiewakiem operetkowym i rewiowym teatrzyków warsz. okresu międzywojennego; także b. popularnym i lubianym piosenkarzem, wykonawcą m.in. przebojów: „Ja mam czas, ja poczekam”, „Szczęście trzeba rwać, jak świeże wiśnie”. Jego role, to m.in. Edwin („Księżniczka czardasza"), Baron Theo von Hellingen („Dolly"), Pomarel („Cnotliwa Zuzanna"), role amantów w operetkach: „Narzeczona zginęła”, „Baron Kimmel”, „Panna Wodna”. Wystąpił w pol. filmie „Królowa przedmieścia” (1938).