„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:
OKOŃSKI Adam (24 V 1875 Strusów pow. Trembowla - 30 VI 1924 Lwów), śpiewak, reżyserBył synem Antoniego O. i Maksymilianny z Zawadzkich, mężem => Klementyny O. z Ludkiewiczów (ślub w 1902), ojcem => Janiny O. Uczył się w szkole realnej we Lwowie, następnie zaczął studiować na politechnice lwowskiej. Równocześnie kształcił się w lwow. konserwatorium, gdzie był uczniem W. Wysockiego. Od ok. 1895 występował w T. Miłośników Sceny we Lwowie i grał m.in. Kazimierza („Gwiazda Syberii"), Percinetta („Romantyczni"). 28 II 1902 debiutował na scenie T. Miejskiego we Lwowie w partii Tonia („Pajace") i odtąd występował na scenie lwow. do zgonu. W 1903 odbywał dalsze studia wokalne pod kier. A. Souvestre'a. W 1906 występował gościnnie na scenie T. Wielkiego w Warszawie: 17 IV śpiewał Walentego („Faust"), a 22 IV Janusza („Halka"). Od 1902 wyjeżdżał też latem na gościnne występy z operą lwow. do Krakowa.
Wyróżniał się pięknym, wzorowo wyszkolonym głosem barytonowym, dużą muzykalnością, dobrymi warunkami zewnętrznymi. W początkach kariery występował w operetkach, m.in. jako Harry („Piękna z Nowego Yorku"), Florian („Słodka dziewczyna"), Baron Niki („Posłaniec nr 6666"), Agamemnon („Piękna Helena"). Później śpiewał wyłącznie w operach. Do najwybitniejszych jego partii należały przede wszystkim: Scarpia („Tosca"), Wotan („Walkiria"), Wotan („Zygfryd"), Miecznik („Straszny dwór"), Laertes („Mignon"); Borys („Borys Godunow"), a także m.in.: Stanisław („Verbum nobile"), Dzidzi („Hrabina"), Guślarz („Widma"), Kruszyna („Sprzedana narzeczona"), partie tyt. w „Demonie” i „Eugeniuszu Onieginie”. Od 1908 reżyserował opery i operetki (był cenionym reżyserem).
Jeszcze w marcu 1924 reżyserował w lwow. T. Wielkim „Proroka”. Wprowadził na scenę lwow. festiwale wagnerowskie. Od 1909 był prof. śpiewu w lwow. konserwatorium. W lipcu i sierpniu 1920 występował gościnnie w Krak. Tow. Operowym, w 1921 także gościnnie na scenie T. Wielkiego w Poznaniu: 24 VI w partii Scarpii („Tosca"), a 26 VI w partii tyt. w „Rigoletcie”.