Ludwika Marek (ID: teatr.55375.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MAREK Ludwik (1837-1893) kompozytor, pianista, dyrygent, pedagog 1°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  MAREK-ONYSZKIEWICZOWA Ludwika, pseud. Lena Stoklen, także Onyszkiewicz-Stoklen (17 X 1880 Graz - 2 VIII 1956 Kraków), śpiewaczka
  Była córką Ludwika Marka, pianisty i dyr. szkoły muz. we Lwowie, i Marii z Mandlów, nauczycielki muzyki. Miała wykształcenie pianistyczne i po śmierci ojca uzyskała koncesję na dalsze prowadzenie szkoły. Jako śpiewaczka pocz. próbowała sił na koncertach i wieczorach towarzyskich we Lwowie, używając nazwiska Marek-Onyszkiewiczowa. Działała w kole lit.-artyst., m.in. 9 IX 1900 śpiewała na raucie pożegnalnym, zamykającym pięćdziesię-cioośmioletnią działalność t. Skarbka we Lwowie. Debiutowała 4 XII 1900 wykonując partię Gildy („Rigoletto") w lwow. T. Miejskim i wg recenzenta „Echa Muzycznego Teatralnego i Artystycznego” „był to debiut wyjątkowo pomyślny, niemal zjawiskowy. Pani Onyszkiewiczowa wnosi ze sobą na scenę sopran ciepły, o niezwykle szerokiej skali, dźwięk srebra, zwłaszcza w pozycjach wysokich, wrodzoną koloraturę i muzykalność”. Wróżono jej wówczas wielką karierę pod warunkiem pogłębienia studiów wokalnych. Po debiucie występowała często, m.in. w operze lwow. jako Violetta („Traviata”, luty 1901), Łucja („Łucja z Lammermooru”, marzec 1901), Filina („Mignon”, luty 1903), Małgorzata („Hugonoci”, kwiecień 1903), Ewa („Hrabina”, kwiecień 1903), dając zawsze „wyborną kreację pod względem wokalno-artystycznym” (F. Pajączkowski). Śpiewała także w Krakowie (1 III 1901 na koncercie kompozytorskim W. Żeleńskiego oraz z zespołem lwow. opery i operetki w lipcu i sierpniu t.r., nast. w przedstawieniach „Rigoletta” i „Hugonotów” w 1903), Warszawie (25 XI 1902 w Filharmonii), w Łodzi (23 I 1903 na koncercie w kantacie S. Moniuszki „Witolorauda"). W 1902 zrezygnowała z prowadzenia szkoły muz. i wkrótce opuściła Lwów. W sez. 1903/04 była solistką T. Wielkiego w Warszawie i w tym czasie zaczęła używać także pseud. Stoklen.
  W 1906 mieszkała w Kijowie; śpiewała tu np. partię tyt. w „Hrabinie”, wystawionej przez zespól J. Myszkowskiego. Później być może występowała we Lwowie. W sez. 1908/09 należała do zespołu operowego T. Polskiego w Poznaniu (śpiewała partię tyt. w „Halce"). W marcu 1910 wystąpiła w Kijowie na obchodach szopenowskich; chwalono wówczas jej ciepły, liryczno-koloraturowy sopran, okraszony wielką finezją i lotnością techniczną” („Dziennik Kijowski"). W 1912 odniosła sukces w Berlinie, wystąpiła we Lwowie (w „Traviacie") i w Kijowie, odbyła tournee po Rosji (Charków, Krym, Kaukaz). W marcu 1913 przebywała w Londynie, wzięła udział w wieczorze zorganizowanym przez Kółko Pol. (informacja ta dotyczyć może Marii Markówny). W sez. 1915/16 zapewne znów śpiewała w Kijowie. Obok recenzji przychylnych miewała i krytyczne, zwracające uwagę na niedomogi w dykcji i aktorstwie. Potem związała się z Krakowem: przy ul. Karmelickiej 7 prowadziła szkołę śpiewu solowego (1922-23), w 1919-31 wykładała śpiew w Instytucie Muz., a w sez. 1929/30 sprawowała kierownictwo Instytutu. Nie zaniechała występów operowych: w sierpniu 1917 śpiewała Eurydykę („Orfeusz” Ch.W. Glucka) oraz estradowych; od 1918 brała udział w koncertach Krak. Biura Koncertowego, w 1922 występowała w Lublinie, 1925 w Katowicach i Królewskiej Hucie, 1925 i 1926 w Krakowie i w Poznaniu śpiewała na wieczorach kompozytorskich K. Szymanowskiego. Następnie przeniosła się do Poznania, gdzie uczyła śpiewu i w 1939 obchodziła dwudziestolecie pracy pedagogicznej. Po wojnie ponownie mieszkała w Krakowie.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.55375.1
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.767675

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim