Maria Jopkiewicz (ID: teatr.55419.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BOGUCKA Cecylia (1859-1925) nauczycielka, autorka podręczników 3°
2. BEREZA Witold (1884-1932) chemik 4°
3. KRAJEWSKI Rafał (1834-1864) architekt 5°
4. RUDZKI Zdzisław (1879-1952) nauczyciel, przyrodnik, dyrektor gimnazjum 5°
5. SCHILLER Teofil (1819-1861) architekt, budowniczy 5°
6. RAPACKI Wincenty (1840-1924) aktor, reżyser, dyrektor teatru, literat 5°
7. KWIETNIEWSKI Kazimierz (1873-1942) zoolog, profesor uniwersytetów 5°
8. FALKOWSKI Emil (1833-1881) budowniczy 6°
9. FUCHS Łukasz Alfred (1840-1916) chemik, pedagog 6°
10. RAPACKI Wincenty (1865-1943) aktor, śpiewak, literat 6°
11. SZYLLER Stefan (1857-1933), architekt 6°
12. RAPACKI Józef (1871-1929) malarz, litograf 6°
13. LESZCZYŃSKA Honorata (1864-1937) aktorka. 6°
14. KWIETNIEWSKI Władysław (1837-1902) matematyk, przyrodnik 6°
15. HOFFMAN Kazimierz (1842-1911) kompozytor, pianista, dyrygent 7°
16. ADAMIECKI Karol (1866-1933) profesor Politechniki Warszawskiej 7°
17. RURAWSKI Alfred (1841-1873) malarz 7°
18. KWIETNIEWSKI Stefan (1874-1940) matematyk 7°
19. SZLENKIER Zofia (1882-1939), pielęgniarka 7°
20. SZLENKIER Karol Stanisław (1884-1944), fizyk, przemysłowiec, działacz społeczny 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BOGUCKA Maria, z Jodkiewiczów, zamężna Behrmanowa (1879 lub 28 I 1884 Warszawa - 1952 lub 21 II 1957 Nowy Jork), śpiewaczka
  Była córką => Marii d`Orio i Teodora Jodkiewicza. Zaczęła występować w Warszawie na koncertach (marzec, październik, listopad 1900). Debiutowała 13 X 1900 w WTR śpiewając partię Zuzi („Verbum nobile") i została zaangażowana. Występowała w WTR do 1907 śpiewając w sumie trzydzieści osiem partii. Początkowo były to partie liryczne: Bronia („Hrabina"), Zofia („Halka"), Zerlina („Fra Diavolo"), Eudoksja („Żydówka"). Po 1904 śpiewała trudniejsze partie dram.: Neddę („Pajace"), Hrabinę („Hrabina"), Violettę („Traviata"), Elwirę („Don Juan"). W lutym i w marcu 1904 występowała gościnnie we Lwowie (Luiza - „Luiza”, Małgorzata - „Hugonoci"), a w 1905 w Petersburgu; śpiewała partie Micaeli („Carmen"), Zofii („Werter"), Musetty („Cyganeria"). Potem wyjechała do Włoch, gdzie występowała m.in. w Turynie i w Bolonii. We wrześniu 1907 brała udział w koncertach w Krakowie. Po występach gościnnych w Narodnim divadle w Pradze (wrzesień 1907 i wiosna 1908), została zaangażowana jako primadonna i występowała przez szesnaście lat - od IV 1908 do 31 VIII 1924. Ceniona tam była za dobrze wyszkolony, miły głos sopranowy, korzystne warunki sceniczne i kulturalną grę aktorską. Szczególne uznanie zdobyła w repertuarze koloraturowym, m.in. jako Lakme („Lakme"), Olimpia („Opowieści Hoffmanna"). W 1923 brała udział w paryskiej premierze opery V. Novaka „Lucerna”, śpiewając partię Księżnej. W listopadzie 1910 występowała gościnnie w Warszawie, śpiewając m.in. partię Ligii („Quo vadis"). Od 6 VII do 4 IX 1918 występowała z zespołem Krak. Tow. Operowego. W 1924 w Wiedniu śpiewała partie Lizy („Dama pikowa") i Tatiany („Eugeniusz Oniegin"). Następnie wyjechała na stałe do Ameryki. W 1926 w Manhattan Opera śpiewała partię tyt. w pierwszym na terenie Ameryki wykonaniu „Hrabiny”. Później (do 1939) występowała już tylko jako śpiewaczka estradowa.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.55419.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim