„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
LUBELSKI Alfred (działał 1908-1919), aktor, piosenkarz, dyr. kabaretuStudiował medycynę w Paryżu, równocześnie występując jako piosenkarz w kabaretach paryskich oraz w pol. Oberży Pieśniar-skiej, skąd przywiózł bogaty repertuar franc. piosenek, a przede wszystkim późniejszy wielki przebój Momusa „Biały pokoik”. W końcu 1908 przybył do Warszawy i został przez A.
Szyfmana zaangażowany do zespołu kabaretu artyst. Momus. Wkrótce stał się jednym z jego najpopularniejszych wykonawców. W „Kurierze Warszawskim” W. Rabski stwierdził: „Jakby urodził się dla kabaretu. Głos przedziwnie miły, w każdym słowie i ruchu znać kulturę artysty” (cyt. za H. Karwacką). Przy niezbyt korzystnych warunkach zewnętrznych, obdarzony był dużym wdziękiem i muzykalnością, a jego występy odznaczały się wielką kulturą i „paryską lekkością”. Szyfman wspominał, że „okazał się chansonnierem o przyjemnej nonszalancji w najlepszym stylu, łatwo nawiązującym kontakt z publicznością, dowcipnym i taktownym, tak w zaczepkach, jak i w ripostach”. Komponował też muzykę do niektórych piosenek. W październiku 1909 odbyły się trzy ostatnie jego występy, po których wrócił do Paryża kontynuować studia. Brał udział w charytatywnych przedstawieniach kabaretowych jako wykonawca i kier. muz. 7 II i 3 III 1910. Wkrótce jednak znów był w Warszawie i do 1914 jeszcze kilkakrotnie wyjeżdżał i wracał, nie mogąc rozstać się ze sceną. W sierpniu 1910 z zespołem aktorów z Momusa występował w Ciechocinku, nast. w warsz. kabarecie Maska, w Dolinie Szwajcarskiej (potem pn. Karczma Babińska); 3 XI Momus wznowił działalność pod dyr. L. Wystawiono fragm. utworów A. Musseta i programy poświęcone piosence franc. z udziałem wykonawców z Paryża, m.in. twórcy Chat Noir Andre Gila, nie osiągnięto jednak większego powodzenia; 3 III 1911 odbył się benefis L., który miał być jednocześnie jego pożegnalnym występem. Ostatecznie kabaret zamknięto w kwietniu t.r., a zespół pod dyr. L. udał się na występy, m.in. do Płocka, Kalisza, Włocławka (maj-wrzesień) oraz Petersburga (październik). W sez. 1912/13 L. grał gościnnie w warsz. t. Miniatury, w czerwcu 1914 - w Płocku. Zapewne ostatnim jego występem był udział w koncercie na statku „Pan Tadeusz” na Wiśle (13 VI 1914). W 1914 wystąpił w filmie „Wróg tanga”. Dalsza jego działalność nie jest znana; wiadomo że w 1919 mieszkał w Paryżu.