W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- GŁĘBOCKI Erazm (ok. 1808-1894) przedsiębiorca na Syberii 7°
- PRZANOWSKI Stefan (1874-1938) inżynier mechanik, minister, przemysłowiec, działacz gospodarczy 11°
- KLECKI Walerian Ignacy (1801-1880) lekarz 12°
- RAFALSKI Walenty (1824? -1894) bibliograf, księgarz, nakładca, wydawca 12°
- PRZANOWSKI Edward Czesław (1845-1929) powstaniec 1863, inżynier budowniczy, architekt, działacz społeczny 12°
- OCZYKOWSKI Romuald Piotr (1845-1920) publicysta, historyk, księgarz 12°
- KLECKI Karol (1866-1931) profesor medycyny 13°
- PRZANOWSKI Władysław (1880-1937) pedagog, twórca i dyrektor Państwowego Instytutu Robót Ręcznych 13°
- KLECKI Walerian Józef (1868-1920) profesor hodowli zwierząt i mleczarstwa 13°
- OKOŁOWICZÓWNA Stanisława (1870-1923) nauczycielka, autorka książek dla dzieci 14°
- OKOŁOWICZ Józef Jan (1876-1923) organizator ruchu emigracyjnego, publicysta 14°
- MIKLASZEWSKI Jan (1874-1944) leśnik, działacz socjalistyczny, rektor SGGW 14°
- GREGOROWICZ Kazimierz (1833-1889) pisarz emigracyjny 14°
- MACHLEJD Karol (1837-1906) przemysłowiec 14°
- GREGOROWICZ Karol (1819-1869) lekarz, redaktor, wydawca: 14°
- ŁASKA Michalina Karolina (ok. 1868-1939) śpiewaczka, aktorka 14°
- GREGOROWICZ Jan Kanty (1818-1890) literat, publicysta, redaktor 14°
- KRETHLOW Jan Ferdynand (1767-1842) sztycharz 14°
- SUCHORZEWSKI Maria Tadeusz (1778-1852), generał Wojska Polskiego 15°
- RYCHTER Tadeusz (1870/73-1943) malarz, grafik 15°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973: WOJAKOWSKA Maria Bończa, zamężna Szramkowska (1850 Warszawa - 28 IX 1921 Warszawa), śpiewaczkaByła córką Józefa Bończy-Wojakowskiego i Tekli z Gonzaga-Myszkowskich. Uczyła się gry na fortepianie u S. Moniuszki, śpiewu u J. Quattriniego i A. Ziółkowskiego. 24 XI 1867 wystąpiła w WTR w małej roli Pepi („Bursze"); od 13 I 1868 zaangażowana do chóru. Jej zdolności szybko zwróciły uwagę; 31 I 1869 debiutowała w T. Wielkim w partii Zosi („Flis"), a 24 II śpiewała Anusię („Wolny strzelec"). Przeszła wtedy na etat solistki opery i pozostała na nim do 1893, jedynie w sez. 1885/86 należała do zespołu operetki WTR i występowała w T. Małym. W lipcu 1874 wyjechała do Bolonii i do października tego roku śpiewała w miejscowej operze w „Esmeraldzie”. Od 13 IV 1893 przeszła na emeryturę; występowała później niekiedy gościnnie. Była żoną Leona Szramkowskiego, przedsiębiorcy budowlanego. Niekorzystne warunki zewnętrzne (niski wzrost, brak urody) utrudniały jej karierę. Wyróżniała się jednak pięknym, silnym, o rozległej skali głosem sopranowym, muzykalnością, talentem aktorskim i pracowitością, toteż przez wiele lat z powodzeniem śpiewała główne partie sopranowe i mezzosopranowe w operach i operetkach. Ważniejsze z nich: Halka („Halka"), Hanna („Straszny dwór"), Bronia („Hrabina"), Jawnuta („Jawnuta"), Zerlina („Fra Diavolo"), Oskar („Bal maskowy"), Adalgiza („Norma"), Klorynda („Kopciuszek"), Małgorzata („Hugonoci"), Eurydyka („Orfeusz w piekle"), Gabriela („Życie paryskie"), Galatea („Piękna Galatea"), Orestes („Piękna Helena").
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61528.1
Epitafium na cm. Powązkowskim: Ś.P. MARJA WOJAKOWSKA- - SZRAMKOWSKA PRIMADONNA OPERY I OPERETKI WARSZAWSKIEJ /1870 - 1895/ L. 71 ZM. 28.9.1921 R.
Wikidata: [label]Maria Wojakowska
n.54912 Nekrologia Minakowskiej (54912)
źródła:
- pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=15425
|
|