Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KOCENT-ZIELIŃSKI Władysław (XIX/XX w.) działacz kół lotniczych 4°
2. KOLBE Bronisław (1876-1941) inżynier górniczy 5°
3. BUCHOWIECKI Stefan (1863-1927) lekarz, generał brygady 7°
4. RAJCHMAN Ludwik Witold (1881-1965) bakteriolog, przewodniczący Rady Zarządzającej UNICEF 7°
5. MALEWSKI Józef Gabriel (1875-1929) weterynarz, generał brygady 7°
6. LIEFELDT Henryk (1894-1937) inżynier-konstruktor, sportowiec-automobilista 7°
7. RAJCHMAN Aleksander (1855-1915) publicysta, redaktor, literat, dyrektor administracyjny Filharmonii i Opery Warszawskiej 8°
8. SKOCZYŃSKI Zygmunt (1917-1964) inżynier elektryk, profesor Instytutu Elektrotechniki i Politechn. Warsz. 8°
9. RAJCHMANOWA Melania (1857-1913) publicystka, działaczka oświatowa i społeczna 8°
10. REMBIELIŃSKI Jan (1897-1948) publicysta, działacz polityczny 8°
11. TEMLER Karol (1823 1906), przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 8°
12. CELIŃSKI Sławomił (1852-1918) rzeźbiarz 8°
13. RAJCHMAN Aleksander Michał (1890-1940) profesor matematyki, docent 9°
14. PIOTROWSKI Jan (1889-1947) poeta, dziennikarz, działacz społeczny 9°
15. RADLIŃSKA Helena (1879-1954) działaczka oświatowa i niepodległościowa, historyk oświaty 9°
16. HIRSZFELD Ludwik Maurycy (1816-1876) anatom 9°
17. SWOLKIEŃ Henryk (1910-1990) publicysta muzyczny, kompozytor. 10°
18. RYCHŁOWSKI Kazimierz Lucjan (1878-1941) literat, tłumacz 10°
19. TEMLER Aleksander (1825 1917), przemysłowiec 10°
20. HIRSZFELD Bolesław (1849-1899) chemik, działacz polityczny 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  ORZELSKI Stanisław, właśc. Jan Donajski (17 III 1873 Włocławek - 8 II 1950 Częstochowa), śpiewak
  Był synem Feliksa Donajskiego i Marii z Borodziczów. Po ukończeniu gimn. we Włocławku uczył się śpiewu pod kier. J. Szczepkowskiego. W 1894-95 występował w zespole J. Myszkowskiego. Wraz z tym zespołem został w kwietniu 1896 zaangażowany do t. lwow. i pozostał do 1900. Śpiewał duże partie tenorowe, jak np. Jontek („Halka"), Turiddu („Rycerskość wieśniacza"), Janek („Sprzedana narzeczona"), Fenton („Wesołe kumoszki z Windsoru"), Grabiec („Goplana"), Hoffmann („Opowieści Hoffmanna"). Występował też w operetkach, m.in. w partiach Sandora („Baron cygański"), Adama („Ptasznik z Tyrolu"). Wg H. Cudnowskiego „miał silny i dość dźwięczny głos”, ale „nawet połowa tekstu w jego wykonaniu nie dochodziła do słuchacza”. Brał niekiedy udział w przedstawieniach zespołów ukraińskich. W 1901 występował w Zagrzebiu i Lublanie, w 1903 w Belgradzie. W lecie 1903 śpiewał podczas sez. operowego w Krakowie, a w 1906 występował tam z zespołem opery lwowskiej. W 1907-10 był zaangażowany w operze w Budapeszcie. 9X1 1910 śpiewał we Lwowie w „Fauście"; 3 I 1911 wystąpił w T. Wielkim w Warszawie w partii Leńskiego („Eugeniusz Oniegin"), a następnie w T. Nowości w partii Parysa („Piękna Helena"). W 1913 śpiewał w operze w Pradze, a w maju tego roku wystąpił gościnnie w warsz. T. Miniatury. Podobno był też na występach w Mediolanie i Hamburgu. W okresie I wojny świat. usunął się ze sceny. W 1945-48 mieszkał stale w Częstochowie i dawał niekiedy koncerty w szkołach.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61637.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim