„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
GAZDA Michał (7 XI 1927 Czerniowce na Bukowinie w Rumunii - 6 XI 1969 Warszawa), aktorBył synem Władysława G. i Teofili z Wolańskich, mężem aktorki Barbary
Krafftówny (ślub 1 VI 1953 w Warszawie). Gimnazjum ukończył w Czerniowcach; po maturze rozpoczął naukę w rumuńskiej szkole dramatycznej. W 1944, po wkroczeniu Armii Czerwonej do Rumunii, wstąpił do Wojska Pol. i wraz z armią przybył w 1945 do Polski. Działalność aktorską rozpoczął w 1948 w T. Śląskim w Katowicach; debiutował tu 31 XII t.r. jako Dworzanin Fryderyka („Jak wam się podoba"); w sez. 1948/49 grał również na scenie teatru w Sosnowcu. W sez. 1949/50 występował w T. Polskim, Nowym i Komedii Muzycznej w Poznaniu, 1950/51 w pozn. T. Młodego Widza. W dniu 18 I 1950 zdał eksternistyczny egzamin aktorski, uzyskując uprawnienia aktora zawodowego. Od 1951 występował na scenach warsz.: w T. Nowej Warszawy (od sez. 1951/52 do lutego 1955), T. Młodej Warszawy (od lutego 1955 do końca sez. 1955/56), gościnnie w T. Polskim w roli Ałmaszewa w „Sprawiedliwych ludziach” (od 30 V 1953) i w T. Estrada (1956), nast. T. Komedia (sez. 1956/57 i 1957/58) oraz gościnnie w T. Syrena (od listopada 1957), w T. Dramatycznym (sez. 1959/60-1963/64), T. Narodowym (od sez. 1964/65 do grudnia 1968) i gościnnie w PPIE w Rzeszowie (1968). Od stycznia 1969 zaangażował się ponownie do T. Syrena. Występował w kabarecie Pod Egidą. Zginął w wypadku samochodowym. Grał niewielkie role, często epizody; wyróżniał się w komediach i komediach muz.; najważniejsze role: Osorio („Zielony Gil"), Teter („Dzikie łabędzie"), Lumley („Jim i Jill"), Ralph („Daj buzi, Kate"), Frantz („Diabeł i Pan Bóg"), Jacobson („Namiestnik"), Smółka („Żywot Josepha"), Szyldwach („Kordian"), Niemojewski („Dziady"), Pastor Chasuble („Lord z walizki") - ostatnia rola. Był również aktorem radiowym i filmowym.
Ś.P.
MICHAŁ
GAZDA
AKTOR
1927 - 1969
ZGINĄŁ TRAGICZNIE
K.C.N.Ż.
Michał Gazda
(ID: teatr.6318.1)
