Andrzej Ksawery Szafiański (ID: teatr.6937.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. TOMKOWICZ Apolinary (18041851) literat, ziemianin 10°
2. NASIEROWSKI Leon (1883-1964) farmaceuta, przemysłowiec 10°
3. HEYDEL Adam Zdzisław (1893-1941) profesor ekonomii politycznej 11°
4. RACZYŃSKI Aleksander (1872-1941) prawnik, ekonomista, adwokat, minister 11°
5. TOMKOWICZ Stanisław (18501933) historyk sztuki, konserwator 11°
6. TRĘBICKI Henryk (18981940) działacz polityczny i społeczny 11°
7. RAUBAL August (1862-1913) adwokat, pedagog, działacz społeczny 12°
8. JAKUBOWICZ Paschalis (zm. 1816/17) kupiec 12°
9. TOMOROWICZ Jan (17871831) chirurg, farmakolog 12°
10. JAŹWIŃSKI Piotr (2. poł. XVIII w.) brygadier 12°
11. SZYMAŃSKI Adam (1880?-1941), literat, księgarz 12°
12. SZUŁDRZYŃSKI Władysław (1829-1898), poseł na sejm pruski 12°
13. RACZYŃSKI Klemens (1839? -1886) adwokat, poseł 12°
14. DZIEDUSZYCKI Maurycy Ignacy (1813-1877) historyk, publicysta 12°
15. DZIEDUSZYCKI Wiktoryn Walerian (1754-1832) ziemianin, działacz polityczny 12°
16. KWILECKI Konstantyn (1713-1786) konfederat barski, chorąży poznański 12°
17. PERKOWSKI Tadeusz (1896-1942) prawnik, dyplomata 12°
18. LEDNICKI Wacław (1891-1967) historyk literatury, rusycysta 12°
19. BYSZEWSKI Arnold Anastazy (zm. 1800) generał 12°
20. CIELECKI Andrzej Zaremba (XVIII w.) konfederat barski 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  SZAFIAŃSKI Andrzej Ksawery (1 II 1931 Warszawa - 19 VII 1973 Warszawa), reżyser
  Był synem Tadeusza Sz. i Heleny z Ratajczyków. Studia reżyserskie w PWST w Warszawie ukończył w 1960; dyplom zrobił w 1963 („Ty w swoim małym kącie” - przedstawienie w T. im. Żeromskiego w Kielcach). Już wcześniej, w 1955-59 był asystentem reżysera w T. Współczesnym w Warszawie. Reżyserował także samodzielnie w Kielcach, m.in. „Paryżankę” (1961), „Don Carlosa” (1963) i w T. Klasycznym w Warszawie („Niepokój przed podróżą”, 1962 i „Dzika kaczka”, 1963). W sez. 1965/66 należał do zespołu T. im. Mickiewicza w Częstochowie, a 1966/67 pracował w T. Śląskim im. Wyspiańskiego w Katowicach (reżyserował „Niemców"); został wtedy głównym reżyserem tamtejszej telewizji. Reżyserował też gościnnie w T. im Jaracza w Olsztynie („Dziewczyna sędzią”, 1960), T. Śląskim w Katowicach („Pierwszy dzień wolności”, 1963), T. Polskim w Warszawie („Sprzężenie zwrotne”, 1966 i „Nawrócenie kapitana Brassbounda”, 1967), w T. im. Słowackiego w Krakowie („Rzeźnia” A. Sterna, 1968). W 1968 wyemigrował do Izraela i został reżyserem telewizji w Tel-Awiwie. Do Polski wrócił w czerwcu 1973. Zmarł wskutek zatrucia czadem.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.6937.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim