Stanisław «Stalski» Klekot (ID: teatr.69973.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  STALSKI Stanisław, właśc. Klekot, także Landau (działał 1898-1916), śpiewak, aktor
  Był bratem Maurycego Landaua (zob. t. 1). W marcu i kwietniu 1898 występował w Rzeszowie z zespołem J. Piaseckiego, w 1902-03 w Sosnowcu i Dąbrowie Górniczej w zespole F. Felińskiego, w sez. 1903/04 w Kaliszu w zespole L. Kozłowskiego i Cz. Wiśniewskiego, a później J. Myszkowskiego. W 1904 być może był w T. Ludowym w Warszawie; latem 1904 i w kwietniu 1905 występował w Lublinie w zespole F. Felińskiego. W 1908 był w zespole operetkowym L. Morozowicza, który odwiedził m.in. Mitawę, Rygę, Libawę i Dorpat. W sez. 1915/16 prawdopodobnie występował w warsz. t. Palais de Glace. Jako śpiewak zyskał uznanie prasy. Partię Stolnika („Halka") śpiewał „głosem dźwięcznym o ciemnym brzmieniu, grą zaś umiarkowaną i dostrojoną do operowego kamertonu pozyskał sobie publiczność” („Kurier Sosnowiecki” 1903 nr 20). Po występie w partii Miecznika („Straszny dwór") pisano: „Materiał głosowy przedstawia się obiecująco - byle nie zdarł głosu na wędrówce prowincjonalnej, to ma przed sobą wielką przyszłość” („Kurier Sosnowiecki” 1902 nr 19). Występował gł. w operetkach, grał też role dram., np. w Lublinie takie, jak: Stary Firułkes („Matka Szwarcenkopf"), Stefan Castel („Roznosicielka chleba"), Antoni Trzciński („Pracownice igły"), Frochard („Syn marnotrawny"), Frank Chesney („Ciotka Karola"), Kłopotkiewicz („Gęsi i gąski").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.69973.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim