„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:
BURZYŃSKA, Bórzyńska, Rozalia Karolina, z Mullerów (24 X 1805 Warszawa - 3 IX 1880 Warszawa), aktorka, śpiewaczkaByła córką Antoniego Mullera i Barbary z Kolbergów, żoną=> Antoniego B. W 1823 wstąpiła do warsz. szkoły dram.; była uczennicą B. Kudlicza. Ok. 1825 debiutowała pod nazwiskiem panieńskim w zespole A. Żmijowskiego w Żytomierzu w sztuce „Echo w lesie”. Potem występowała w Berdyczowie, w 1827 w zespole A. Łękawskiego w K ijowie, w 1830 w zespole K. Nowińskiego w Lublinie i Zamościu. 14 XII 1834 debiutowała w t. krak. w partii Anetki („Wolny strzelec") i występowała w Krakowie do 1841, biorąc udział w objazdach zespołu krakowskiego. 3 II 1836 w Krakowie wyszła za mąż za aktora Antoniego B. i odtąd używała jego nazwiska. W 1838 debiutowała w t. warsz.: 11 X w roli Dyndalskiej („Damy i huzary"), 28 X - Małgorzaty („Grymasy młodej żony"), 20 XII - Walrady („Ben Dawid"). Po opuszczeniu Krakowa występowała w 1841 w zespole W. Łozińskiego m.in. w Płocku, Poznaniu, Gnieźnie i Gostyniu, w 1843 w zespole Z. Anczyca w Poznaniu i w zespole J. Pfeiffera w Kaliszu. Od jesieni 1843 do 1845 występowała znów w t. krakowskim. Potem opuściła scenę i zamieszkała w Warszawie, a od ok. 1850 przebywała w zakładzie Warsz. Tow. Dobroczynności.
Była aktorką użyteczną. Grała przede wszystkim komediowe role matek, ciotek, starych panien i w tych zdobyła powodzenie. Występowała jednak także w dramatach, a K. Estreicher pisał, że umiała „przyzwoicie zachować się w wyższych rolach poważnych”. Grała m.in. takie role jak: Salusia („Król Łokietek"), Krasnodywa („Rusałka dnieprowska"), Dobrójska („Śluby panieńskie"), Marcelina („Wesele Figara"), Pani Bertrand („Ulicznik paryski"), Jowialska („Pan Jowialski"), Millerowa („Intryga i miłość"), Anna („Karpaccy górale"). Śpiewała też czasem partie altowe w operach.
Rozalia Karolina Miller
(ID: teatr.75770.1)
![[podgląd]](/img/metrskan/1679443.jpg){kind=link}
