Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ŁEPKOWSKI Jan Aleksander (1893-1942) działacz piłsudczykowski, major rezerwy 11°
2. SIEMIEC Jan (1846-1919) ksiądz 14°
3. KRYCZKOWSKI Eugeniusz (1884-1939) rolnik, hodowca roślin 14°
4. ŚWIERCZYŃSKI Rudolf (1883-1943) architekt 15°
5. STAROŻYK Jan Ildefons (1845-1902), publicysta, warsawianista 15°
6. SOBIESKA Jadwiga (1909-1995) etnomuzykolog 16°
7. ORDONÓWNA Hanka (1902-1950) pieśniarka, aktorka 16°
8. SOBIESKI Marian Bazyli (1908-1967) etnomuzykolog, pedagog 17°
9. MUCHARSKI Arkadiusz (1853-1899) rysownik-karykaturzysta 17°
10. KLIMKIEWICZ Antoni Stefan (1788-1867) pułkownik 18°
11. JARNIŃSKI Stanisław (1884-1921) aktor, reżyser 18°
12. CIECHOMSKI Stanisław (1853-1900) krytyk muzyczny 18°
13. SOBIESKI Teodor (1884-1956) nauczyciel muzyki, dyrygent chóralny 18°
14. SOBESKI Michał (1877-1939) estetyk, filozof, historyk sztuki, profesor Uniw. Pozn. 18°
15. SOBESKI Edward Tomasz Wincnety (1912-1944) oficer kawalerii WP i Armii Krajowej 18°
16. ŁĄPIŃSKI Stanisław Jan (1848-1921) dziennikarz, literat, krytyk teatralny 18°
17. PUSZET Franciszek Ksawery (1746-1812) starosta zawichojski, poseł 18°
18. KUBICKI Paweł Franciszek (1871-1944) biskup-sufragan sandomierski 18°
19. SUZIN Leon (1901-1976), architekt, akwarelista 19°
20. STĘPNIEWSKI Leon (1889-1971) księgarz 19°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  GÓRSKI Artur (2 VII 1870 Kraków - 7 XII 1959 Warszawa), kierownik literacki
  Był synem Ludwika G. i Anny z Gnitkowskich, mężem => Janiny G. (ślub 18 IX 1911). Wybitny pisarz i publicysta, szczególnie aktywny w okresie Młodej Polski, autor książek „Monsalwat” i „Ku czemu Polska szła”. Pisał również utwory dram., z których ważniejsze: „Śluby” (1928), „O zmartwychwstanie” (1935), a także tłumaczył, m.in. „Konfederatów barskich” i „Dziką kaczkę”. W 1918 ogłosił artykuł „O teatrze ludowym”, w którym nakreślił swoją koncepcję teatru. W 1926 objął kierownictwo lit. T. Nowego w Poznaniu, ale przed końcem sez. 1926/27 zrezygnował z tej funkcji. W 1927 uczestniczył w organizowaniu zespołu Placówki Żywego Słowa, którego kierownictwo objęła jego żona Janina G. wraz z M. Szpakiewiczem. G. oficjalnie nie wchodził w skład kierownictwa zespołu, ale niewątpliwie wpływał na jego repertuar i zapewne był współautorem deklaracji programowej ogłoszonej w 1928 po objęciu przez zespół t. Ateneum. W 1928 powołany został wraz z W. Zawistowskim i W. Borowym do Rady Repertuarowej Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie, ale jak się zdaje nie przejawiał na tym stanowisku większej inicjatywy. W 1932 wchodził w skład rady nadzorczej spółdzielni pracy artystów T. im. Żeromskiego w Warszawie.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.76983.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.76986.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P. ARTUR GÓRSKI LITERAT
  ZM. 7.XII.1959 W WIEKU LAT 89
  
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.1298
  sw.413771 Informacja p. Michała Zaleskiego (z 22.4.2014)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim