Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SYPNIEWSKI Felicjan (1822-1877) przyrodnik 6°
2. SYPNIEWSKI Tadeusz Andrzej Marian (1907-1998) dziennikarz, publicysta 8°
3. KALINOWSKI Kajetan Dominik (1775-1828) prawnik, finansista 9°
4. KIERSKI Emil (1810-1874) publicysta, redaktor 10°
5. RADOŃSKI Anastazy (1812-1881) ziemianin, powstaniec 1830, więzień polityczny poseł 10°
6. RADOŃSKI Tadeusz (1804-1873) ziemianin, powstaniec 1830 10°
7. KORYTOWSKI Piotr (zm. 1786) podsędek ziemski gnieźnieński, poseł 10°
8. PUCHALSKI Feliks Bronisław (1863-1929) kanonik, pisarz z zakresu prawa kanonicznego i teologii 11°
9. TRĄMPCZYŃSKI Hipolit (18151867) leśnik, uczestnik powstania 1846 r. w Wielkopolsce 11°
10. KACZKOWSKI Teodor (1807-1876) kupiec 11°
11. BRZOZOWSKI Ludwik (1833-1873) poeta, powstaniec z 1863 11°
12. PRĄDZYŃSKI Tadeusz (1872-1945) współwłaściciel i dyrektor fabryki cukierniczej 11°
13. PRĄDZYŃSKI Teodor (1877-1937) prawnik, działacz społeczno-gospodarczy 11°
14. RADOŃSKA Teofila Katarzyna (1846- ok. 1913) publicystka 11°
15. PRĄDZYŃSKI Witold (1882-1952) prawnik, pełnomocnik polski do rokowań z Niemcami 11°
16. DOBROGOYSKI Ignacy (1772-1825) podpułkownik 11°
17. BUCHOWSKI Kajetan (1812-1900) działacz społeczny 12°
18. BRODNICKI Władysław (1837-1908) poseł do sejmu pruskiego 12°
19. RADOŃSKI Karol Mieczysław (1883-1951) biskup włocławski 12°
20. STABLEWSKI Erazm (1802-1870) ziemianin, poseł do parlamentu pruskiego 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  NOWAKOWSKI Artur Józef, właśc. A.J. Nowak, pseud. Nowicki, Wiktorski (ok. 1850 Kraków - 11 III 1895 Lublin), aktor, śpiewak, dyr. teatru
  Był synem Franciszka Nowaka i Franciszki z Dziembskich, mężem => Teresy Brzechffy. Uczył się w gimn. św. Anny w Krakowie. Od 5 II 1870 do 29 X 1874 występował w t. krak. (statystował i grał małe rólki), z przerwą w 1872, gdy należał do zespołu P. Woźniakowskiego odwiedzając z nim m.in. Drohobycz, Sambor, Przemyśl, Tarnopol, Stanisławów. Z zespołem t. krak. wyjeżdżał na występy gościnne do Tarnowa, Kielc, Krynicy. 11 XI 1874 debiutował w t. we Lwowie w roli Artura Lecoutellier („Pan notariusz") i został tu zaangażowany na sez. 1874/75 do ról „drugich amantów”. Latem 1875 występował w warsz. t. ogr. Alhambra, w sez. 1875/76 i w lecie 1876 w zespole t. pozn. pod dyr. K. Doroszyńskiego i W. Terenkoczego (Poznań, warsz. t. ogr. Tivoli), w sez. 1876/77 w zespole pod dyr. J. Grabińskiego w Płocku, w 1877 w warsz. t. ogr. Anto-kol i Pod Lipką oraz w zespole K. Filleborna w Ciechocinku (lipiec), w sez. 1877/78 u K. Filleborna w Lublinie, w lecie 1878 w warsz. t. ogr. Arkadia oraz Eldorado, od lutego 1879 w zespole A. Trapszy w Lublinie, następnie w Łomży w zespole B. Kremskiego i H. Wójcickiego.
  W 1881 kierował zespołem, z którym występował w Przemyślu (maj), Stanisławowie (15 VII-17 VIII) i Kołomyi (23 VIII-25 IX). W 1882-83 prowadził wraz z A. Myszkowskim zespół, który występował kolejno: w Lublinie (7 X 1882-2 IV 1883), Radomiu (od 4 IV 1883 do czerwca), znowu w Lublinie (3 VI-7 X 1883), Nałęczowie (dziewięć przedstawień w lipcu i sierpniu 1883), Radomiu (od 14 X 1883) i Kielcach (tu zespół rozwiązano). Od 21 XII 1883 do lata roku następnego kierował nadal z A. Myszkowskim zespołem występującym w Piotrkowie oraz w Busku (lato 1884). W 1885 występował w zespole J. Grabińskiego w Lublinie (od lutego do kwietnia); potem grał w Kielcach, Radomiu i Łodzi, w 1885-86 w zespole J. Teksla (m.in. w lecie 1885 i 1886 w warsz. t. ogr. Belle Vue, w 1886 w Lublinie), w 1887 w warsz. t. ogr. Belle Vue (dyr. J. Puchniewski), od listopada 1887 do marca 1888 w zespole K. Hoffmana i J. Głodowskiego, m.in. w Łomży, Kole, Łęczycy, w maju 1888 w zespole J. Teksla (prawdopodobnie w Łodzi), a latem tego roku w warsz. t. ogr. Belle Vue (dyr. J. Puchniewski). Od listopada 1888 do wiosny 1889 był aktorem i reżyserem w Lublinie w zespole pod dyr. L. Dobrzańskiego i J. Reckiego; tu wystąpił po raz ostatni na scenie w partii tyt. w operetce „Mikado”. Ostatnie lata życia spędził w Lublinie. W 1889 prowadził tam restaurację pn. Belle Vue. Był aktorem komediowym, występował także z powodzeniem w operetkach. Ważniejsze role: Tadeusz Starża („Emigracja chłopska"), Gustaw („Śluby panieńskie"), Genio („Pan Damazy"), Fogg i Passepartou („Podróż naokoło Ziemi"), Wiórek („Gałganduch, czyli Trójka hultajska"), Hrabia Ponicki („Żydzi"), Menelaus i Kalchas („Piękna Helena"), Major („Nitouche"). W 1894 opublikował w „Gazecie Lubelskiej” (od nr 9 do 67) cykl artykułów pt. „Sylwetki teatralne” (podpisane pseud. Mikado). Był też autorem opowiadania z życia t. prowincjonalnego pt. „Córka Kamizoli”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.75735.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79281.1
  sw.1019207 Akt małżeństwa: Płock (obecn. woj. mazow.), 15/1877 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://szukajwarchiwach.pl/50/155/0/-/101#tabSkany [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim