Karol Pasławski (ID: teatr.79555.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PASŁAWSKI Stefan Wiktor (1885-1956) generał brygady, wojewoda 1°
2. DREXLER Ignacy Tadeusz (1878-1930) profesor 2°
3. HEYDEL Adam Zdzisław (1893-1941) profesor ekonomii politycznej 7°
4. SOŁTYS Mieczysław Tadeusz (1863-1929) kompozytor, dyrygent, pedagog 7°
5. GUSTAWICZ Marian Ferdynand (1869-1922) księgarz, działacz społeczny 7°
6. SOŁTYS Adam Konstanty Józef (1890-1968) kompozytor, dyrygent, pedagog 8°
7. NADOLSKI Otto (1880-1940) inżynier lądowy, rektor Politechniki Lwowskiej 8°
8. ŚLASKI Kazimierz (1912-1990), historyk 9°
9. SOŁTYS Bronisław Marian (1869-1942) rzeźbiarz 9°
10. GAJEWICZ Leon Wincenty (1855-1933) ekonomista, działacz społeczny 10°
11. LEDNICKI Wacław (1891-1967) historyk literatury, rusycysta 10°
12. SOŁTYS Marian Apolinary (1907-1997) lekarz weterynarii, mikrobiolog, profesor University of Guelph w Kanadzie 10°
13. BARANIECKI Tomasz (1801-1858) lekarz 10°
14. TOMKOWICZ Apolinary (18041851) literat, ziemianin 10°
15. KNAUS Karol Maksymilian (1846-1904) architekt 10°
16. MEISSNER Tadeusz (1902-1966) kapitan żeglugi wielkiej 10°
17. KOCZOROWSKI Adolf (1823-1893) działacz polityczny, redaktor, ziemianin 10°
18. KOWALCZUK Michał (1855-1938) architekt 10°
19. ŚLASKI Jerzy (1881-1939), działacz narodowy i gospodarczy na Pomorzu 10°
20. JĘDRZEJEWSKI Władysław (1863-1940) generał dywizji 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  PASŁAWSKI Karol (1 VIII 1855 Lwów - 12 X 1923 Lwów), śpiewak, reżyser
  Był synem Jana P. Od sierpnia 1875 występował w t. lwow. jako chórzysta. W 1876 śpiewał w Grazu, w 1877 w Wiedniu, a na sez. 1877/78 powrócił do Lwowa. W 1878 występował w warsz. t. ogr. Eldorado. Od 1880 należał do chóru WTR, od ok. 1887 był koryfeuszem chóru T. Wielkiego, a od 1890 także inspicjentem i pomocnikiem reżysera opery warszawskiej. Występował również w T. Wielkim w niewielkich partiach i rolach operowych, takich jak: Gnus („Jawnuta"), Grześ („Straszny dwór"), Notariusz („Lunatyczka"), Żołnierz („Cyrulik sewilski"). W 1897 przeniósł się do t. lwow., w którym pozostał do zgonu. Pełnił tu funkcje inspektora technicznego opery lwowskiej. Występował także niekiedy w operetce, m.in. jako Belzebub („Szatani na ziemi"), śpiewał w chórach i do 1908 był reżyserem opery. W 1899 z zespołem opery i operetki lwow. występował w Krakowie. W 1911 uczył gry i mimiki scen. w liceum muz. we Lwowie.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79555.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 25 str. 251: psb.21745.2

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim