Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SIENKIEWICZ Stanisław, pseud. S. Roland (ok. 1877 Lwów - 21 III 1908 Warszawa), śpiewak
  Po ukończeniu gimn. we Lwowie zaczął uczęszczać na wydział prawny tutejszego uniw., jednak wkrótce porzucił studia dla kariery śpiewaka. W grudniu 1895 debiutował na scenie t. lwow., a w 1896 występował w zespole J. Reckiego w Stanisławowie, m.in. w partii Eleazara („Żydówka"). Na sez. 1896/97 został zaangażowany do zespołu opery lwow., gdzie zastępował (nie występującego wtedy) A. Myszugę. W styczniu 1897 zaangażowano go do zespołu opery WTR i 28 II tego roku debiutował w T. Wielkim w partii Stefana („Straszny dwór"). Szybko zyskał sympatię publiczności, która ceniła jego warunki zewnętrzne i piękny, liryczny głos tenorowy. Na scenie warsz. występował do 1902, wyjeżdżając jedynie w 1898 na kilka miesięcy do Wenecji, by uzupełnić studia wokalne. Szczególnym powodzeniem cieszył się w operach S. Moniuszki, przede wszystkim jako Kazimierz („Hrabina"), Stefan („Straszny dwór"), Jontek („Halka"). Poza tym do najlepszych jego partii należały m.in. Turiddu („Rycerskość wieśniacza"), Synodal („Demon"), Edgar („Łucja z Lammermooru"), Grabiec i Kirkor („Goplana"), Canio („Pajace"), Wilhelm („Mignon"), Radames („Aida"). W 1902 został zwolniony z zespołu warsz. z powodu utraty głosu („wskutek nieuleczalnej choroby”, jak donosiła prasa). Występował jeszcze niekiedy na koncertach (m. in. w 1902), sporadycznie w operze warsz.; w lutym 1904 w „Loterii”, w lutym, marcu i kwietniu 1907 w dawnych swych partiach w „Hrabinie”, „Halce” i „Pajacach”, ale bez powodzenia. Zmarł w nędzy. Żoną jego była Zofia Różanowska, śpiewaczka, występująca gł. na scenach włoskich.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81138.1
  n.41369 Nekrologia Minakowskiej (41369)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim