Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KNOLL Lucjan (1860/67-1907) adwokat 6°
2. KNOLL Roman (1888-1946) polityk, dyplomata 7°
3. STATKOWSKI Roman (1859-1925), kompozytor, pedagog 8°
4. QUATTRINI Jan Ludwik (1822-1893) dyrygent, pedagog, dyrektor Opery Warszawskiej 9°
5. BORKOWSKI Bohdan (1839-1901) muzyk, kompozytor 9°
6. SIMMLER Jakub Karol (1822-1877) przemysłowiec 10°
7. PION Maurice (1801-1869) tancerz, choreograf, dyrektor 10°
8. BAGNIEWSKI Adam Stefan (1803-1873) bankowiec 10°
9. BORMANN Fryderyk Leberecht (1793-1865) przemysłowiec 10°
10. MARTENS Henryk Karol (1868-1948) przedsiębiorca budowlany 11°
11. MAY Jan Antoni (1761-1831) drukarz, księgarz, wydawca Gazety Krakowskiej 11°
12. RIEGERT Kazimierz Maurycy (1885-1945) inżynier elektryk, dyrektor elektrowni 11°
13. BORMANN Maurycy Robert (1845-1913) przemysłowiec 11°
14. MOŚCICKI Kajetan Kazimierz (1855-1933) inżynier komunikacji 11°
15. KNOLL-KOWNACKI Edmund Stanisław (1891-1953) generał brygady 11°
16. SULIŃSKI Józef (ok. 1832-po 1875), uczestnik spisku na Syberii 12°
17. ISZORA Stanisław (1838-1863) ksiądz, powstaniec 12°
18. SIMMLER Jakub Józef (1823-1868) malarz 12°
19. SIMMLER Julian Erhard (1829-1876) kupiec, przemysłowiec, sędzia handlowy 12°
20. STEFAŃSKI Kazimierz Walenty (1870-1943), historyk Kalisza, numizmatyk, bibliofil 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SPAŁKOWSKA Zuzanna, zamężna Wittigowa (11 VIII 1868 Warszawa - 7 XI 1926 Warszawa), tancerka
  Była córką Jakuba S., siostrą => Anny S., żoną=> Jana Wittiga. Po ukończeniu warsz. szkoły baletowej od 1882 należała do zespołu baletu WTR. W 1887 wyszła za tancerza Jana Wittiga. W lutym 1891 mianowana koryfejką, 31 X 1891 debiutowała jako solistka w roli Marty („Giselle"). W 1892 awansowała na stanowisko drugiej solistki klasycznej i charakterystycznej. Tańczyła m.in. partie Lalki Wiwandierki („Wieszczka lalek"), Prozerpiny („Przebudzenie się Flory"), Pani Twardowskiej i Wróżki („Pan Twardowski"), Katarzyny („Wesele w Ojcowie"), Hrabiny („Sen po balu"). Układała tańce do kilku sztuk wystawianych w T. Polskim, m.in. do „Niebieskiego ptaka”. Od 1914 była nauczycielką w warsz. szkole baletowej i w Szkole Tańca Scenicznego T. Wysockiej, a potem także w Szkole Dramatycznej. Osiągnęła znakomite wyniki w pracy pedagogicznej. 2 II 1922 obchodziła jubileusz czterdziestolecia pracy; w „Kurierze Warszawskim” pisano z tej okazji, że była „szczególnie znana ze świetnego wykonania mazura”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81258.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.82039.2
  n.28928m Nekrologia Minakowskiej (28928)
  n.59905 Nekrologia Minakowskiej (59905)
  sw.672996 Akt małżeństwa: Warszawa św. Antoni (obecn. m. Warszawa), 135/1886 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=1218d&sy=1886&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim