Wanda Urbanowicz (ID: teatr.81742.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BUKOWIECKI Mieczysław (1869-1931) generał brygady 6°
2. BUKOWIECKI Julian (1833-1896) działacz narodowy 7°
3. MORAWSKI Józef Nikodem (1813-1902) poseł, członek Izby Panów 8°
4. MORAWSKI Witold Józef (1895-1944) pułkownik kawalerii WP 8°
5. HAUSNER Otto (1827-1890) polityk, pisarz 9°
6. MOTTY Jan Chrzciciel (1850-1924) prawnik 10°
7. LIZANDER Justyn (zm. 1841) dekorator teatralny, malarz 10°
8. JEZIERSKI Jan Nepomucen (1786-1858) marszałek szlachty guberni lubelskiej 10°
9. MORAWSKA Maria (1830-1889) założycielka urszulanek w Polsce 10°
10. MORAWSKI Wojciech Zygmunt (1874-1954) dziennikarz, publicysta 10°
11. MOTTY Marceli Jan Chrzciciel (1818-1898) filolog, pedagog, pamiętnikarz 10°
12. ŁUBIEŃSKI Feliks Franciszek (1758-1848) minister sprawiedliwości Księstwa Warszawskiego 10°
13. MORAWSKI Kajetan Piotr (1817-1880) polityk, poseł 10°
14. DZIEDUSZYCKI Tadeusz (1841-1918) poseł na Sejm Galicyjski 10°
15. ŁUBIEŃSKA Tekla Teresa (1767-1810) dramatopisarka, poetka 10°
16. STEFAŃSKI Julian Hieronim (1898-1968), księgarz 10°
17. KOŚCIELSKI Władysław (1818-1895) generał w służbie tureckiej 10°
18. HAUSNER Witold (1852-1925) prawnik 10°
19. MOTTY Władysław (1851-1894) rysownik, literat 10°
20. ROKITNICKI Józef (zm. 1794) marszałek konfederacji targowickiej, poseł 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  URBANOWICZ Wanda (20 X 1846 Łazy - lipiec 1896 Lwów), aktorka
  Była córką Jana Nepomucena U., Kucharza, i Józefy z Kędzierskich, siostrą => Aleksandry U. Po ukończeniu warsz. Szkoły Dramatycznej debiutowała 22 XI 1865 w WTR w roli Zosi („Pierwej mama"). Zaangażowana, występowała tu do maja 1870, następnie wyjechała do Paryża. Od 29 X 1871 do 14 V 1872 występowała w t. krak., w lecie 1872 z zespołem krak. w Poznaniu i Krynicy, w sez. 1872/73 w t. lwow. (debiutowała 25 IX 1872 w roli Antoniny - „Starzy kawalerowie"). Wg S. Pepłowskiego „młoda i przystojna, a przy tym obyta ze sceną, podobała się”. W 1873-77 (do 27 II 1877) występowała ponownie w Krakowie. Potem wycofała się na kilka lat ze sceny. Grala tylko gościnnie w Krakowie 4 X 1879 rolę Leosi („Radziwiłł Panie kochanku"). Do t. powróciła w 1884 i do 1894 występowała we Lwowie. S. Pepłowski napisał, że „okazała się użyteczną do ról pomniejszych w dramacie i komedii”. Wg J. Kotarbińskiego była to „żywa, nadobna blondynka, o bystrym, ciemnym oku, zwinnych ruchach koteczki z głosem giętkim, lubo bez srebrzystego brzmienia. Umiała się przypodobać publiczności za pomocą lubianych wtedy bardzo minek rozkosznych, uśmieszków, lekkich podrygów połączonych z dziewczęcym szczebiotem. Wystarczyła jej gra wesoła, często zalotna w rolach subretek, pensjonarek, figlarnych dziewcząt”. Do bardziej znanych jej ról należały Marta („Ćwiartka papieru"), Małgorzata („Safanduły"), Marcela („Półświatek"), Matylda („Kaprys"), Puk („Sen nocy letniej"), Rozyna („Cyrulik sewilski"), Skierka („Balladyna"), Klara („Zemsta"), Aniela („Śluby panieńskie").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81742.1
  n.131497 Nekrologia Minakowskiej (131497)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim