Jan Dominik Walczak (ID: teatr.81764.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WALCZAK Jan, właśc. J. Andrusiewicz (1872 Warszawa - 25 V 1921 Warszawa), tancerz, baletmistrz
  Był synem Rajmunda Andrusiewicza i Apolonii z Walczaków. Ukończył warsz. szkołę baletową pod kier, Hipolita Meunier. Był także uczniem A. Gillerta. Występował w balecie WTR od ok. piętnastego roku życia. W 1892 mianowany solistą i nauczycielem szkoły baletowej, wystąpił 29 V tego roku w solowej partii Lalki-Murzynka („Wieszczka lalek"). W 1892-1904 występował jako tancerz w pierwszorzędnych partiach, takich jak: Hrabia Jan („Dama kierowa"), Rotmistrz („Postój kawalerii"), Szatan („Święto ognia"), Aguillon („Przebudzenie się Flory"), Gringoire („Esmeralda"), Coppelius („Coppelia"). Gościnnie występował we Lwowie i Petersburgu. P. Owerłło napisał, że „był świetnym tancerzem, szkoda tylko, że nie posiadał dobrych warunków zewnętrznych; średniego wzrostu, krępy, nogi grube”. Wg W. Krogulskiego taniec jego „odznaczał się prostotą i dziwnie umiejętnym wniknięciem w dany charakter, co przy wrodzonych zdolnościach, wielkim zamiłowaniu i pracowitości doprowadziło go do zajęcia drugiego miejsca w tańcach klasycznych, a przy temperamencie i estetycznym pojęciu sztuki dało mu bezsprzeczne pierwsze miejsce w tańcach charakterystycznych”. We wrześniu 1900 został pomocnikiem reżysera baletu, a 14 I 1902 mianowano go reżyserem baletu. W 1905 z powodu choroby zrezygnował z tańca. Do 1910 był kierownikiem baletu WTR. Wg H. Małkowskiego występował jeszcze w t. Momus (1908-09), z którym jeździł na występy gościnne do Rosji; m.in. występował w Moskwie. Obok M. Kuleszy uważany był za najlepszego pedagoga początków XX w., nie był jednak lubiany przez uczniów z powodu niezwykłej surowości. Z pracą pedag. łączył obowiązki reżysera baletu, m.in. w 1913 pełnił funkcję baletmistrza w T. Bagatela w Warszawie, a w 1915-17 w T. Wielkim, gdzie wznowił szereg pozycji dawnego repertuaru, m.in. „Jezioro łabędzie”, „Katarzynę, córkę bandyty”, „Paquitę”, „Coppelię”. W 1918 pogarszający się stan zdrowia zmusił go do ustąpienia z teatru.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81764.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  JAN WALCZAK
  ARTYSTA I REŻYSER BALETU WARSZ.
  ŻYŁ LAT ... ZM. 26-X 1921
  
  n.91046 Nekrologia Minakowskiej (91046)
  sw.669323 Akt małżeństwa: Warszawa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 182/1890 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9233d&sy=333&kt=5&skan=182-183.JPG [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim