Stanisław Florian Wardzyński (ID: teatr.81775.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SAWICKA Irena (1890-1944) archeolog, pedagog 6°
2. SAWICKI Ludwik (1893-1972) archeolog, geolog 7°
3. KAMIŃSKI Zbigniew (1847-1915) dziennikarz, tłumacz 8°
4. SZUMAN Henryk (1822-1910), prawnik, poseł na sejm pruski 10°
5. SZUMAN Leon (1852-1920), lekarz chirurg 11°
6. TRĄMPCZYŃSKI Wojciech (18601953) marszałek Sejmu Ustawodawczego 11°
7. KRZYŻANOWSKI Włodzimierz Bonawentura (1824-1887) generał, gubernator Alaski 11°
8. SZUMAN Antoni (1867-1944), działacz niepodległościowy, przedsiębiorca 11°
9. MATECKI Teodor Teofil (1810-1886) lekarz, społecznik, publicysta 11°
10. SARNECKI Fabian Juliusz (1800-1894) malarz 11°
11. LIBELT Karol Fryderyk (1807-1875) filozof, działacz polityczny i narodowy, poseł, publicysta 11°
12. SZUMAN Pantaleon (1782-1849), poseł do sejmu Wielkiego Księstwa Poznańskiego 11°
13. JAROCHOWSKI Wojciech (1846-1910) nauczyciel, działacz społeczny 11°
14. JAROCHOWSKI Cyprian Wojciech (1831-1898) ksiądz, powstaniec 11°
15. JAROCHOWSKI Kazimierz (1829-1888) historyk, publicysta 11°
16. BUCHOWSKI Kajetan (1812-1900) działacz społeczny 11°
17. SZUMAN Władysław (1868-1924), sędzia 11°
18. SZUMAN Stefan (1889-1972), psycholog 12°
19. DOBROWOLSKI Franciszek (1830-1896) członek rządu Narodowego 12°
20. SZYMANOWSKA Natalia (1858-1922), powieściopisarka 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WARDZYŃSKI Stanisław Florian (29 II lub 29 IV 1848 Konstantynów lub Biała - 2 X 1877 Kraków), aktor
  Był synem Juliusza W. i Florentyny z Kuczyńskich. Jako student Warsz. Szkoły Głównej brał od 1867 lekcje deklamacji u J. Królikowskiego. W 1868 należał do zespołu A. Trapszy w Kaliszu. 9 X 1869 debiutował w WTR w roli Karola Moora („Zbójcy") i został zaangażowany. Zwolniony 13 VI 1870 wskutek zatargu z dyr. M. Bojanowskim, przeniósł się do Krakowa. W zespole t. krak. występował do października 1870, w listopadzie tego roku w zespole P. Woźniakowskiego w Czerniowcach, w 1871 w zespole M. Stengla, m.in. w Toruniu i Bydgoszczy, potem u A. Trapszy W Piotrkowie i warsz. t. ogr. Tivoli, w styczniu 1872 gościnnie we Lwowie, w marcu 1872 i w 1873 w Czerniowcach, od kwietnia 1873 do marca 1875 w t. krak., potem z powodu choroby opuścił scenę. W 1876 przebywał na kuracji w Steinhoflfen. Wg K. Estreichera „był artystą do ról bohaterskich i deklamacyjnych, lecz nie nadawał się do komedii i salonu, grywał bowiem za namiętnie, z jednostajną miarą uniesienia i istotnego zapału, nawet wówczas, gdy spokojnie mówić należało”. J. Kotarbiński napisał o nim, że „rokował piękne nadzieje w rolach serio dramatycznych”, był „wykształcony, pełen entuzjazmu, obdarzony dźwięcznym głosem, o wyrazistej twarzy, bystrym oku i pokaźnych warunkach zewnętrznych”. Grał m.in. Romea („Romeo i Julia"), Muleja („Książę Niezłomny"), Hamleta („Hamlet"), Ferdynanda („Intryga i miłość"), Rewizorczuka („Karpaccy górale"), Edmunda („Król Lear"), Jagona („Otello"), Hipolita („Fedra"). Był autorem przeróbki sztuki B. Aspisa „Pijany” (1874). Żoną jego była Józefa Sroczyńska (ślub 23 XI 1874).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81775.1
  n.195875a Nekrologia Minakowskiej (195875)
  sw.1015983 Akt małżeństwa: Kraków, par. Mariacka (obecn. woj. małop.), 111/1874 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://szukajwarchiwach.pl/29/328/0/2/180/skan/full/iexrSNBvDeRyFKg5kqrcQg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim