„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:
WISŁOCKI Jan Grzegorz (11 V 1808 Kraków - 5 I 1881 Kraków), aktorBył synem Mikołaja W. i Anny z Wiatrów. Debiutował w listopadzie 1832 w t. krakowskim. W 1833 prawdopodobnie występował w t. lwow., w 1834-40 z przerwami należał do zespołu t. krak.; brał też udział w wyjazdach zespołu, m.in. do Kalisza, ponadto od jesieni 1835 występował przez kilka miesięcy u F. Stobińskiego, m.in. w Siedlcach i Suwałkach, w 1838 u H. Popiołka w Radomiu. W 1841-42 występował w zespole H. Popiołka, m.in. w Radomiu i Płocku, w lecie 1843 u Z. Anczyca w t. pozn., potem w zespole J. Biernackiego. Od kwietnia 1844 był znów zaangażowany do t. krak. i brał udział w wyjazdach, m.in. do Poznania i Płocka. W 1846 został aresztowany za udział w rewolucji krakowskiej. Po zwolnieniu z Więzienia wrócił w 1847 do t. krakowskiego. W 1849 przeniósł się do t. lwow. i występował tam do 1854, następnie wrócił do Krakowa i pozostawał w zespole t. krak. do 1866 biorąc udział w licznych wyjazdach, m.in. do Wiednia (1856). W marcu 1861 był ukarany przez policję za włączone do roli aluzje polityczne. W 1866 ustąpił ze sceny.
B. Dawison pisał o nim, że w „rolach komicznych to prawdziwy talent”, „naturalność gry nie ma nic równego”. Inni natomiast uznawali go za aktora średniej klasy; K. Estreicher przyznawał, że „w rolach drugiego rzędu płaskiej komiki okazywał się pożytecznym”. Grał takie role jak: Miechodmuch („Zabobon"), Jakub („Cudzoziemczyzna"), Major („Pan Geldhab"), Anzelm („Szkoda wąsów"), Bertrand („Krzyżyk złoty"), Paweł („Łobzowianie"), Jędrzej Remiszewski („Kiedy hulać to hulać"), Terefere („Syrena Dniestru"), Chmara („Mazepa").
Jan Grzegorz Wisłocki
(ID: teatr.82019.1)
