„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:
WORCH Kazimierz (23 II 1892 Żyrardów - 8 II 1935 Żyrardów), śpiewakPoczątkowo pracował jako fryzjer, następnie zaczął uczyć się śpiewu u J. Żarskiej i w 1916 rozpoczął występy w zespole H. Halickiego w Lublinie. Po dalszych studiach śpiewaczych u S. Dobrowolskiej i Z. Mossoczego debiutował 15 XII 1917 w warsz. T. Nowości w partii Eisensteina („Zemsta nietoperza"), został zaangażowany i występował do lipca 1919. W 1919-21 należał do zespołu t. Czarny Kot wykonując m.in. śpiewane konferansjerki. 1 VII 1920 ożenił się z Heleną Felkier. W sez. 1921/22 występował w T. Nowym. W 1922-28 przebywał z krótkimi przerwami w Stanach Zjednoczonych, gdzie śpiewał na koncertach i nagrał wiele płyt. Po powrocie do kraju występował w 1928 w warsz. t. Kometa, w 1930 w zespole Opery Objazdowej, w 1931 w T. Wielkim we Lwowie i z zespołem lwow. w Krakowie (śpiewał wówczas nie tylko w operetkach, lecz także w operach), 211933 gościnnie w Krakowie, w 1933-34 w warsz. t. 830, z którym wyjeżdżał też na występy m.in. do Gdańska. Popełnił samobójstwo.
Wg L. Sempolińskiego był „dość urodziwy, ale niestety trochę za niski, nie mógł więc partnerować primadonnom wysokiego wzrostu. Największym jego walorem był bardzo przyjemny, ale barytonowy głos, co prawda o tenorowym brzmieniu, ale bez tenorowej góry”. Występował w operetkach w takich partiach jak: Lorenty („Manewry jesienne"), Juszkow („Hotel Imperial"), a w operach w partiach Marcelego („Cyganeria"), Fryderyka („Lakme").
Kazimierz Worch
(ID: teatr.82086.1)
