„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
DOBRZYŃSKI Stanisław (29 IV 1922 Warszawa - 8 II 1978 Warszawa), lalkarzBył synem Antoniego D., inkasenta, i Stanisławy z Gontarskich, mężem lalkarki Marii
Fijewskiej (od 1947). Ukończył gimn. handlowe, w którym uzyskał małą maturę. W 1936-39 należał do teatr. zespołu młodzieżowego prowadzonego przez H.
Małkowskiego. W 1939 brał udział w kampanii wrześniowej. W 1942-44 pracował jako robotnik w Elektrowni Miejskiej w Warszawie. Był członkiem AK; walczył w powstaniu warsz., a po jego upadku został wywieziony do Koluszek. W 1945-16 pracował jako robotnik w firmie J. Kowalczyka w Łodzi. Potem powrócił do Warszawy i zaczął współpracę z warsz. t. lalek. Od 1 III 1947 do 31 VIII 1948 był recytatorem w T. RTPD Baj. Od 1 IX 1948 do końca sez. 1950/51 występował w T. Lalek Guliwer. Od 1 IX 1951 do 31 V 1977 (kiedy przeszedł na emeryturę) należał do zespołu T. Lalka. Uprawnienia aktora-lalkarza uzyskał 30 IX 1962 po zdaniu egzaminu eksternistycznego w Krakowie. Od 14 X 1975 był inspicjentem i rekwizytorem w T. Lalka. Najważniejsze role: Marynarz („Korsarze"), Mandaryn („Trzy pomarańcze"), Cieśla („Smok w Nieswarowie"), Żołnierz („Krzesiwo"), Policjant („Guignol w tarapatach"), Tamar („Lodoiska"), Pan Dudek („Wiosenne kłopoty Tymoteusza"), Cygan, Kupczyk („Od Warszawy do Krakowa").