Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKORUPKA Leon (1821/22-1875) ziemianin, polityk, poseł na Sejm Krajowy, członek władz powstańczych w r. 1863 2°
2. KRASICKI Jan (1763/65-1830) kolekcjoner 3°
3. STARZEŃSKA z Jaworskich 2 v. Pawlikowska Katarzyna Joanna Gabrielle (1782-1862), dama znana w życiu towarzyskim Galicji, Paryża i Wiednia 3°
4. PAWLIKOWSKI Józef Benedykt (1770-1830) działacz gospodarczy, burmistrz 4°
5. STARZEŃSKI Kazimierz (1806/7-1877), ziemianin, austriacki pułkownik honorowy, regimentarz pułku krakusów w r. 1866, członek Izby Panów austriackiej Rady Państwa 4°
6. POTOCKA Anna Teresa (1746-1810) krajczyna koronna 4°
7. POTOCKI Józef (ok. 1735-1802) poseł, starosta leżajski, krajczy koronny 4°
8. PAWLIKOWSKI Józef Gwalbert (1793-1852) mecenas sztuki, działacz gospodarczy i polityczny 5°
9. HUMIECKI Stefan (zm. 1736) wojewoda podolski 5°
10. STARZEŃSKI Michał (1802-1860), ziemianin, hodowca, działacz gospodarczy, członek Stanów Galicyjskich 5°
11. OSSOLIŃSKI Józef Kanty (1707-1780) poseł, wojewoda wołyński 5°
12. OSSOLIŃSKA Teresa (1717-1776) wojewodzina wołyńska 5°
13. PAWLIKOWSKI Konstanty Gabriel (ok. 1802- po 1866) śpiewak, kolekcjoner muzykaliów, publicysta 5°
14. DOBIECKI Eustachy Leon (1805-1880) prawnik, ekonomista 5°
15. CZARNOCKI Michał (1711-1788) konfederat barski 5°
16. POTOCKI Seweryn (1762-1829) poseł, rosyjski tajny radca i członek Rady Państwa 5°
17. POTOCKI Stanisław (1698-1760) starosta halicki, wojewoda smoleński, kijowski, poznański 5°
18. POTOCKI Jan (1761-1815) podróżnik, publicysta, działacz i pisarz polityczny, historyk, literat 5°
19. FRANCISZKA z Krasińskich (1743-1796) morganatyczna żona Karola, księcia kurlandzkiego 5°
20. KRASICKI Franciszek Ksawery (1774-1844) właściciel ziemski, powstaniec 5°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SKORUPKA Adam Franciszek Ksawery Józef Jan Nepomucen Władysław (3 XII 1820 Kraków - 18 X 1872 Krynica), dyr. teatru
  Był synem Józefa S., ziemianina, i Józefy z Przerembskich. Młodość spędził w Paryżu obracając się wśród pol. „złotej młodzieży”, znany ze swoich zamiłowań teatralnych. Z nieznanego franc. oryginału przerobił komedię „Mąż na pokucie” (od 1851 grywaną często w t. krakowskim). Później napisał komedię ze śpiewami „Wybory do Rady Miejskiej” (premiera: Kraków 1868). W 1865 grupa obywateli krak. zebrała 15 000 zł reńskich na podźwignięcie tamtejszego t. i powierzyła mu kierownictwo sceny. W sierpniu 1865 S. udał się do Wiednia i tam zakupił nieco dekoracji i kostiumów. Nie będąc fachowcem początkowo powierzył kierownictwo artyst. J.T.S. Jasińskiemu. 1 X 1865 nastąpiło otwarcie t. krak. pod nową dyrekcją. W styczniu 1866 Jasiński wrócił do Warszawy, a jego miejsce zajął S. Koźmian, początkowo jako reżyser i kierownik artyst., później także jako wspólnik. W poł. 1868 Koźmian opuścił t., poróżniony z S., nadal jednak udzielał mu rad i poparcia. W 1869 obaj projektowali objęcie również dyrekcji t. lwow., lecz wobec poparcia księcia K. Jabłonowskiego dla A. Miłaszewskiego wycofali swoją kandydaturę. Po ustąpieniu Koźmiana, S. powierzył reżyserię młodemu i niedoświadczonemu F. Bendzie i jemu przypisywał liczne niepowodzenia t. krak. w 1869-71. Spowodowało to między nimi ostre zatargi i w lecie 1871 Beneda wyjechał do Warszawy. Wówczas S., ciężko chory, zwrócił się do Kożmiana z prośbą o przejęcie dyrekcji i 15 X 1871 odszedł z teatru.
  Wg S. Koźmiana nieopanowany i złośliwy, nie miał kwalifikacji potrzebnych dyr. teatru. Rządził się fantazją, osobistymi sympatiami i animozjami. Jego stosunek do aktorek był powodem wielu zajść. Działalność S. przyczyniła się jednak do odnowy t. krak., który w 1865 znajdował się w upadku. „Sam tytuł hrabiego doczepiony do nazwiska, wiele dopomagał do pomyślności sceny, bo stosunki, jakie [S.] miał z towarzystwem świata, uznającego się za wyższy w hierarchii społecznej, zmusiły niejako to towarzystwo do wzięcia udziału w podniesieniu polskiej sceny” - napisał K. Estreicher. Wpływowe sfery krak. uznały „za czyn dobrego tonu, a pośrednio za czyn patriotyzmu rozebranie abonamentem lóż i krzeseł”. Dobry zespół liczył w swoich szeregach takich aktorów jak H. Modrzejewska, B. Ładnowski, W. Rapacki, F. Benda. W 1869 S. otrzymał pozwolenie na budowę t. w Krynicy; w 1871 oddany został tam do użytku drewniany budynek teatr., w którym zespół krak. grywał w miesiącach letnich. Nadto zespół wyjeżdżał również na występy do Poznania, Mysłowic, Tarnowa i Solca. W 1871 S. ogłosił pierwszy krak. konkurs dram., na którym nagrodzono „Epidemie” i „Pracowitych próżniaków”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81180.1
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.270.455 - t. XII s. 169: Krasiccy h. Rogala wyszli z Siecina, w ziemi dobrzyńskiej
  Polski Słownik Biograficzny t. 38 str. 272: psb.30170.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 38 str. 278: psb.30173.7
  Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I014400
  Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.11881
  Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.28102
  n.16610 Nekrologia Minakowskiego (16610)
  n.232775a Nekrologia Minakowskiego (232775)
  sw.188717 Informacja p. Mikołaja Nowackiego (z 25.9.2011)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim