„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
CZEKOTOWSKI Kazimierz, pseud. Casimiro de Walden, Dewalden (2 III 1901 Jekaterynosław w Rosji - 14 VI 1972 Warszawa), śpiewakBył synem Karola Cz. i Amelii z Łossanów (Łosanów), bratem śpiewaczki Marii Antoniny
Cz., mężem śpiewaczki Marii Magdaleny z Szymańskich, pseud.
Bojar-Przemieniecka (ślub 17 V 1931 w Poznaniu). W 1918 ukończył szkołę realną w Jekaterynosławiu. W 1920 przyjechał do Polski i jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego. Od listopada t.r. studiował na Politechnice Warsz.; studia porzucił w 1922, aby rozpocząć naukę śpiewu u M. Sankowskiej w warsz. konserwatorium. W przedstawieniach organizowanych przez konserwatorium śpiewał Kaspra („Wolny strzelec"), Papagena („Czarodziejski flet"). W 1927 uzyskał dyplom i dzięki stypendium Min. Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wyjechał do Włoch. Uczył się u A. Bonciego i G. Anselmiego w Mediolanie i Rapallo. Pod pseud. Casimiro de Walden i Dewalden występował także w radiu i na koncertach w Mediolanie i Genui. W 1929 wrócił do kraju. We wrześniu 1929 debiutował partią Janusza („Halka") w T. Wielkim w Poznaniu i został zaangażowany na dwa sezony. Śpiewał partie barytonowe i basowe w operach i operetkach; do najważniejszych należały: Król Alfons („Faworyta") i Kyoto („Iris"); inne to: Stanisław („Verbum nobile"), Silvio („Pajace"), Fra Melitone („Moc przeznaczenia"), Książę Waldstein („Casanova"), Liebenberg („Hrabina Marica"). W 1931 wyjechał do Turcji i przez pięć lat uczył śpiewu w konserwatorium w Ankarze, a także występował na estradzie i w radiu; był solistą śpiewakiem Orkiestry Symfonicznej prezydenta Turcji M. Kemala Paszy (Ataturka); do „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” nadsyłał korespondencje o życiu muz. Turcji. Po powrocie do kraju, w 1936-39 występował w T. Wielkim w Warszawie; wyróżnił się szczególnie w partii Klingsora („Parsifal"). Brał także udział w koncertach radiowych i filharmonicznych, występował na prowincji. Wystąpił w ekranizacji „Strasznego dworu” (grat i śpiewał Zbigniewa). Podczas okupacji niem. występował w kawiarniach warsz. z orkiestrą Z.
Latoszewskiego. Dawał także pryw. lekcje śpiewu. Po powstaniu warsz. wyjechał do Krakowa; potem przebywał w Zakopanem, gdzie w pocz. 1945 brał udział w organizowaniu Tymczasowego Związku Zaw. Pracowników Kultury i Sztuki a także pierwszych koncertów. Jesienią 1945 z grupą muzyków został delegowany na Wybrzeże. Wraz z żoną występował na estradach Trójmiasta. Do sierpnia 1950 był dyr. zorganizowanej przez siebie szkoły muz. w Gdyni (1945-47 miejska, potem średnia państwowa). Od października 1949 należał do kierownictwa artyst. i pedag. Studia Operowego na Wybrzeżu. Przygotował solistów do prem. „Eugeniusza Oniegina” (28 VI 1950), inaugurującej działalność Opery Bałtyckiej. W 1950-52 był kier. wokalnym tej Opery. W 1951-53 prowadził klasę śpiewu solowego w PWSM w Sopocie, gdzie w roku akademickim 1951/52 był dziekanem Wydz. Wokalnego. Jednocześnie występował na koncertach symfonicznych w wielu miastach, gościnnie na scenach operowych Poznania (6 i 10 IV 1952 jako Escamillo w „Carmen” i Janusz w „Halce") i Wrocławia oraz w radiu. W sez. 1953/54 i 1954/55 należał do zespołu Opery w Warszawie; po raz ostatni wystąpił 16 IV 1955 w partii Scarpii („Tosca"). W Warszawie od 1953 był pedagogiem wokalistą i kier. sekcji wokalnej w Średniej Szkole Muz. im. Kurpińskiego, a od 1961 docentem w PWSM. Jego uczniami byli m.in. A.
Bartoszyńska, R.
Tarasewicz A.
Rollinger i J.
Sybilski. Tłumaczył z języków wł., franc. i ros. teksty pieśni, kantat i oratoriów, opracował przekłady librett operowych, m.in. „Madame Butterfly”, „Cyganerii”, „Eugeniusza Oniegina”, „Borysa Godunowa”, „Carmen” (z W.
Bregy), „Toski” (z B.
Ostromęckim). Był działaczem SPATiF-u i SPAM-u.
Ś.P.
KAZIMIERZ CZEKOTOWSKI
DOCENT P.W.S.M. W-WIE
ARTYSTA OPERY I RADIA
UR. 2.III.1901 ZM. 14.VI.1972
CZŁOWIEK PIEKNEJ DUSZY I WIELKIEGO SERCA
UKOCHANEMU PRZYJACIELOWI MEGO ŻYCIA
ZROZPACZONA I OSAMOTNIONA
ŻONA
Kazimierz Czekotowski
(ID: teatr.18019.1)
Zaloguj się
1904
