„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
BIELECKA Maria, właśc. Marianna B., z domu Stege, 1° v. Machlejd, 2° v. Paździerska (27 II 1889 Włochy k. Warszawy - 19 VIII 1974 Częstochowa), aktorka, śpiewaczkaByła córką robotnika Bogumiła Stege i Krystyny z Jaegerów, żoną najpierw Henryka Machlejda (ślub 24 II 1907), potem Tadeusza Józefa Paździerskiego (ślub 24 XI 1955 w Katowicach), matką aktora Mieczysława
Machlejd-Bieleckiego. Na scenie używała wyłącznie pseud. Bielecka. Działalność scen. rozpoczęła jako aktorka. Debiutowała w 1910 we Włocławku, a w 1911-18 występowała w Kijowie w pol. zespole farsowym w sali „Ogniwa”. W tym czasie uczyła się śpiewu u T.
Leliwy; uczęszczała też do kijowskiej szkoły dram., którą ukończyła w 1915. W sez. 1918/19 występowała w T. Lutnia w Wilnie w farsach, komediach i operetkach, m.in. jako Nancy („Bęben"), Nils („Wielki nieboszczyk"), Wanda („Mąż z grzeczności"), Nelli („Polka w Ameryce"). Następnie przeniosła się do Warszawy. We wrześniu 1919 wystąpiła w T. Wielkim w partii tyt. w „Halce”. Od sierpnia 1920 do sierpnia 1922 występowała w warsz. t.: Miraż, Czarny Kot, Bagatela, Qui Pro Quo, Wodewil, Stańczyk oraz T. Nowy (tu w „Kaprysie miliarderki"). W lecie 1921 grała w T. Letnim w Kaliszu, w sez. 1922/23 ponownie w Wilnie, w sierpniu 1923 z zespołem krak. operetki w Kaliszu, we wrześniu i w listopadzie t.r. w T. Nowości we Lwowie (m.in. w tyt. roli w „Bajaderze” i jako Zorika w „Cygańskiej miłości"). W kwietniu 1922 i sierpniu 1924 z zespotem warsz. Qui Pro Quo grała na prowincji, m.in. w Radomiu, Płocku, Tarnowie i Przemyślu, a z krak. T. Nowości w 1924 w Toruniu, Grudziądzu, Kaliszu i Tarnowie. Wraz z I.
Dygasem wystąpiła 2 VII 1924 w lwow. T. Wielkim w „Aidzie” (śpiewała partię tyt.), ale recenzje miała b. złe. W kwietniu 1925 wystąpiła w T. Wielkim w Warszawie w tejże partii „Aidy"; w b. dobrych recenzjach podkreślano m.in. jej „piękny głos o ciepłej, soczystej barwie, umiejętnie cieniowanej przez subtelny instynkt artystyczny i dobrą szkołę” (M. Gliński). W czerwcu t.r. śpiewała na tej scenie partię Micaeli („Carmen"). Występowała też w PR. Potem wyjechała na studia wokalne do Włoch. Po powrocie do Warszawy, 1 V 1927 śpiewała Halkę w T. Wielkim, a w czerwcu t.r. występowała w rewiach i operetkach w t. Nietoperz. W sez. 1927/28-1930/31 należała do zespołu operowego T. Polskiego w Katowicach; śpiewała tu czołowe partie sopranowe: Aidę („Aida"), Venus („Tannhauser"), Giuliettę („Opowieści Hoffmanna"), Bonę („Zygmunt August"). Brała także udział w koncertach przygotowanych przez zespół tego teatru. Ze względu na zły stan zdrowia występowała coraz rzadziej, zajęła się pedagogiką wokalną. We wrześniu 1931 śpiewała w operze krak. tyt. partię w „Tosce”. Z grupą artystów opery warsz. i Krak. Tow. Operowego uczestniczyła w wykonaniu „Strasznego dworu” w Katowicach (5 IV 1938). Podczas okupacji niem. śpiewała w jednej z warsz. kawiarni. Od 1944 mieszkała w Katowicach. W 1945 występowała na koncertach organizowanych w T. Miejskim dla żołnierzy i szerszej publiczności. W końcu marca t.r. została zaangażowana do zespołu dram. tego teatru pod kier. K.
Adwentowicza, jednak na scenie nie występowała. Od 1953 do 1962 pracowała jako korepetytorka w Operetce Śląskiej w Gliwicach. W 1959 obchodziła jubileusz czterdziestopięciolecia pracy artystycznej.
Maria Stege
(ID: teatr.4958.1)
