Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKIBNIEWSKI Kazimierz Wiktor (1910-1943) lekarz, harcmistrz 13°
2. PĘKALSKI Leonard (1896-1944) malarz, profesor 14°
3. SIMMLER Jakub Karol (1822-1877) przemysłowiec 15°
4. SUŁKOWSKI Tadeusz (1907-1960), poeta 16°
5. PERLE Edmund (1854-1935) malarz, rysownik, nauczyciel 17°
6. OCIOSZYŃSKI Tadeusz (1893-1969) działacz gospodarczy, podsekretarz stanu w Min. Żeglugi 17°
7. SIMMLER Julian Erhard (1829-1876) kupiec, przemysłowiec, sędzia handlowy 17°
8. SIMMLER Jakub Józef (1823-1868) malarz 17°
9. RZEWUSKI Walery (1837-1888) fotograf, działacz społeczny 17°
10. TREPKOWSKI Tadeusz (19141954) grafik, plakacista 17°
11. ROMANOWSKI Tadeusz Józef (1909-1977) malarz, konserwator 17°
12. HORDLICZKA Edward (1821-1889) przemysłowiec 18°
13. MAMCZAR Kazimierz (1888/91-1941) działacz socjalistyczny, radny 18°
14. KWIECIŃSKI Feliks (1850-1932) botanik, florysta 18°
15. RACZYŃSKI Marian (1864-1942) dyrektor Zakładu Wód Mineralnych 18°
16. RACZYŃSKI Jerzy (1892-1930) architekt, historyk architektury 18°
17. STRASBURGER Julian Teofil (1847-1916) inżynier-mechanik, przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 19°
18. STRASBURGER Karol Ludwik (1848-1916) ekonomista, dyrektor Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej 19°
19. STRYNKIEWICZ Franciszek (1893-1996), rzeźbiarz 19°
20. STRZAŁECKI Antoni Jan (1844-1934), malarz-dekorator 19°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  KOZIARSKI Eugeniusz (11 VI 1903 Warszawa - 20 I 1973 Kraków), tancerz, aktor
  Był synem Antoniego K. i Władysławy z Buczkowskich. Ukończył sześć klas gimn., warsz. szkołę baletową oraz warsz. szkołę dramatyczną. Według własnej relacji, na scenie T. Wielkiego jako tancerz występował już w 1918. W 1919 i 1920 tańczył w Warszawie na scenach kabaretowych (Czarny Kot, Miraż). W 1920-22 należał do Ballets Russes S. Diagilewa i wraz z nim występował za granicą. Po powrocie do kraju tańczył w warsz. t. Stańczyk (1922-25), a także wystąpił w T. Rozmaitości, m.in. jako Curio („Wieczór Trzech Króli”, 1923). W 1926-28 był solistą baletu opery w Bukareszcie. W 1929 występował w warsz. t. Czerwony As i Hel, w sez. 1929/30 w Operetce pod dyr. L. Messal, 1936/37 w Wielkiej Operetce (nast. Wielkiej Rewii) na Karowej, w sez. 1937/38 tańczył w Pol. Balecie Reprezentacyjnym, w 1938 występował w warsz. t. Wielka Rewia, 1939-41 w operze ukr. we Lwowie, 1941-42 w jawnych t. warsz. Nowy Miraż i Kometa. Po II wojnie świat., należał w sez. 1945/46 do zespołu T. im. Słowackiego w Krakowie, 1946-68 był solistą baletu Opery Śląskiej w Bytomiu. Przeszedł na emeryturę 31 VIII 1968. W 1945 prowadził w Krakowie pryw. szkołę tańca. Był tancerzem charakterystycznym; występował m.in. w nast. rolach: Twardowskiego („Pan Twardowski"), Hrabiego („Cagliostro w Warszawie"), Stolnika („Fontanna Bachczysaraju"), Ojca („Kopciuszek"), Sułtana („Szeherezada"), Króla („Błazen królewski"), Capulettiego („Romeo i Julia"), Mistrza ceremonii („Jezioro łabędzie").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19625.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim