„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:
MALINOWSKI Wacław (1890 Kasimowo nad Wołgą - 6 VIII 1939 pod Łodzią lub w pocz. września 1939 w Łodzi), aktor, reżyserOd szóstego roku życia wychowywał się w Wilnie u swego stryja Wilhelma Malinowskiego (ojca - Wandy Osterwiny); tam też uczęszczał do szkoły. W 1906 przeniósł się do Warszawy, gdzie uczył się w Klasie Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym. Na sez. 1909/10 zaangażował się do t. w Sosnowcu, w sez. 1910/11 występował w zespole S. Książka-Staszewskiego w Kaliszu, w sez. 1911/12 w zespole pod dyr. J. Popławskiego, m.in. w Żytomierzu i Kijowie, w 1913 w Wilnie, w 1914 w Płocku i Lublinie. W 1915-18 należał do zespołu T. Polskiego w Kijowie pod dyr. F. Rychłowskiego, w pierwszej poł. 1919 występował w zespole objazdowym Marii Ursyn w Wielkopolsce, w sez. 1919/20 w T. Polskim w Wilnie. W 1920 prowadził frontowy t. żołnierski w Warszawie i Słonimiu. W sez. 1920/21 występował w zespole T. Górnośląskiego pod dyr. H. Cepnika, w październiku 1921 w T. Polskim w Wilnie, w sez. 1921/22 w T. Miejskim im. Słowackiego w Krakowie, w 1922-24 w T. Narodowy w Toruniu (tu także reżyserował, m.in. „W małym dworku”, „Męża z grzeczności"), w sez. 1924/25 w T. Miejskim w Grodnie (w lipcu 1925 z częścią zespołu grodzieńskiego w Druskiennikach), w sez. 1925/26 w Reducie w Wilnie, w 1926-29 w T. Polskim w Wilnie, w sez. 1929/30 w T. Miejskim w Lublinie. W 1930-31 pracował w Polskim Radiu w Wilnie; potem wrócił do t. i występował: w sez. 1931/32 w T. Ateneum w Warszawie, w sez. 1932/33 i 1933/34 w T. Wołyńskim im. Słowackiego w Łucku oraz w objazdach (jako aktor i reżyser), w sez. 1934/35 w T. Kameralnym w Częstochowie (tu 2 III 1935 obchodził jubileusz dwudziestu pięciu lat pracy scen. grając w „Gołębim sercu"), w sez. 1935/36 w Stołecznym T. Powszechnym oraz na innych scenach warsz., w sez. 1937/38 w T. Miejskim im. Bogusławskiego w Kaliszu, w sez. 1938/39 w T. Miejskim w Łodzi.
Był aktorem o charakterystycznych warunkach zewnętrznych; szczupły, o zmęczonej, jakby skrzywionej twarzy, interesującym, głębokim, niskim głosie. Iwo Gall wspominał go jako utalentowanego aktora, pisał, że M. na scenie „zaciekawiał swoją umiejętnością wyrazu aktorskiego, swobodą, przeżyciem i dramatycznością, a także komizmem i naturalnością bycia”. Z jego ról wymienić należy takie jak: Chrystopher Wellwyn („Gołębie serce"), Gość („Most” J. Szaniawskiego), Kostryn („Balladyna"), Łatka („Dożywocie"), Św. Jan („Salome” O. Wilde'a), Nieznajomy („Adwent"), Kaleb („Świerszcz za kominem"), Stańczyk („Królewski jedynak"), Don Henryk („Książę Niezłomny"), Siewski („Uśmiech losu"), Doktor Fregoli („To, co najważniejsze"), Panisse („Mariusz"), Profesor fizyki teoretycznej („Teoria Einsteina").
Wacław Malinowski
(ID: teatr.33318.1)
