Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KOZIAŃSKI Antoni (1849-1924) drukarz, nakładca 4°
2. DRZEWIECKI Piotr Stanisław (1865-1944) inżynier 4°
3. KOZIAŃSKI Kazimierz Antoni (1874-1924) adwokat, właściciel drukarń 5°
4. DRZEWIECKI Ludwik (1863-1938) kupiec 6°
5. HINZ Jan (1842-1902) architekt, budowniczy 7°
6. RZEWUSKI Walery (1837-1888) fotograf, działacz społeczny 8°
7. STEINKELLER Piotr (1799-1854) kupiec, przemysłowiec, działacz gospodarczy 9°
8. SKIBIŃSKA Anna Maria (1911-1990) antropolog, profesor Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie 9°
9. SKIBIŃSKI Franciszek Maria (1898/9-1991) generał dywizji WP 10°
10. CIECHANOWSKI Stanisław (1845-1927) prawnik, ziemianin 10°
11. ROZWADOWSKI Józef (1844-1937) ichtiolog, filolog klasyczny 10°
12. KIERSKI Emil (1810-1874) publicysta, redaktor 11°
13. DESKUR Bronisław (1830-1895) major kawalerii 11°
14. STRZEMIECZNY Maciej Piotr (1804-1871), oficer WP, urzędnik 12°
15. FRYBEN Karolina (ur. 1823) śpiewaczka 12°
16. HAUKE Józef Ludwik (1834-1871) generał, polityk 12°
17. DESKUR Jan (1860-1929) dyrektor banku, notariusz 12°
18. SKIBNIEWSKA Maria (1904-1984) tłumaczka 12°
19. KOLBERG Antoni Karol (1815-1882) malarz 12°
20. KRYSIŃSKI Dominik (1785-1853) polityk, ekonomista 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BOROWSKI Wacław (6 VIII 1885 Łódź - 9 IV 1954 Łódź), scenograf
  Był synem Hipolita B. i Julii z Garbolewskich. Studiował na Uniw. Jagiell. oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie kontynuował studia malarskie w Paryżu. Był znanym malarzem i grafikiem, specjalizującym się przede wszystkim w zakresie malarstwa ściennego i monumentalnego. Współpracę z zespołami teatr. podjął w 1937 projektując dekoracje i kostiumy dla Polskiego Baletu Reprezentacyjnego. Po II wojnie świat. rozwinął szerszą działalność scenograficzną. Nie był wprawdzie nigdy etatowym scenografem, ale współpracował z T. Polskim w Warszawie, dla którego projektował scenografię „Lilli Wenedy” (1946), „Orestei” (1947), „Zakonu krzyżowego” (1948); z Operą Warszawską, gdzie opracował scenografię „Goplany” (1949) i „Eugeniusza Oniegina” (1950); a także z T. Powszechnym w Łodzi, dla którego przygotował scenografię „Wielkiego człowieka do małych interesów” (1950).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.15563.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  WACŁAWA
  BOROWSKIEGO
  ARTYSTY MALARZA
  ZM. W ŁODZI 9.IV.1954
  
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.5129

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim