Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  ZATHEY Hugo (10 I 1880 Kraków - 22 I 1951 Poznań), śpiewak, reżyser
  Po ukończeniu szkoły średniej studiował na wydziale prawa i równocześnie uczył się śpiewu w konserwatorium w Krakowie. Wyjechał następnie na studia wokalne do Wiednia. W sierpniu 1903 wystąpił kilkakrotnie na scenie T. Miejskiego w Krakowie (w zespole operowym pod dyr. L. Hellera), w marcu 1904 śpiewał na koncertach w Wiedniu. Występował potem m.in. w t. w Stanisławowie (1905-08), Czerniowcach, Łodzi, Krakowie (m.in. w lutym 1914 w operetkach na scenie T. Miejskiego oraz od 19 II do lipca 1915). Był jednym z założycieli Krak. Tow. Operowego, które inaugurowało swoją działalność na scenie T. im. Słowackiego 28 VIII 1915 „Opowieściami Hoffmanna” i działało początkowo pod kier. Z. W 1915-18 występował w przedstawieniach Krak. Tow. Operowego (gł. na scenie T. Miejskiego w Krakowie), w 1916 był na gościnnych występach w Morawskiej Ostrawie i Brnie, w 1918-25 śpiewał i reżyserował w Lublanie (Opera Królewska) i Zagrzebiu; przyjeżdżał w tym czasie także na gościnne występy do kraju, m.in. w lecie 1922 był w Miejskim T. Opery i Operetki w Krakowie. W 1925-28 występował w T. Wielkim w Poznaniu, następnie we Lwowie i Bułgarii (m.in. w Sofii), potem znowu w T. Wielkim w Poznaniu, aż do 1939. W 1932 (25 VI-2 VII) gościnnie występował w Krakowie. W okresie II wojny światowej przebywał w Warszawie i udzielał prywatnie lekcji śpiewu. Od 1945 do 1950 pracował znowu w T. Wielkim w Poznaniu (jako śpiewak i reżyser). 2 XII 1948 obchodził w Operze Poznańskiej jubileusz czterdziestopięciolecia pracy scen. w partii Chorążego („Hrabina"). Od 1925 reżyserował w Poznaniu szereg oper, m.in. „Ewangelistę”, „Zygfryda”, „Ariadnę z Naxos”, „Don Juana”. Od 1929 był prof. śpiewu w Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, a po II wojnie świat. także dziekanem.
  Wyróżniał się dużą kulturą muz., dobrą techniką śpiewu, korzystnymi warunkami zewnętrznymi. Śpiewał wiele pierwszoplanowych partii basowych. Ważniejsze: Mefisto („Faust"), Falstaff („Wesołe kumoszki z Windsoru"), Król Henryk Ptasznik („Lohengrin"), Zbigniew („Straszny dwór"), Leporello („Don Juan"), Warłaam („Borys Godunow"), Faraon i Ramfis („Aida"), Lindorf, Coppelius, Dapertutto i dr Miracle („Opowieści Hoffmanna"), z okresu po II wojnie świat.: Bartłomiej („Krakowiacy i Górale"), Sparafucile („Rigoletto"), Stolnik („Halka").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.33420.1
  Wikidata: [label]Hugo Zathey
  n.199108o Nekrologia Minakowskiego (199108)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim