Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. POTOCKI Stanisław (1776-1830) generał piechoty, senator-wojewoda Królestwa Polskiego 4°
2. SZYMANOWSKI Józef (1779-1867), generał brygady w powstaniu listopadowym, emigrant 5°
3. GERLICZ Jakub (1792-1872) wiceprezydent m. Warszawy 5°
4. SZYMANOWSKI Franciszek (ok.1743-1799), regent kancelarii koronnej 5°
5. KARSKI Michał (1714-1793) podkomorzy ziemi różańskiej 5°
6. KARSKI Jan (1726-1784) biskup sufragan gnieźnieński 5°
7. POTOCKI Leon (1799-1864) pamiętnikarz, powieściopisarz, powstaniec 1830 5°
8. POTOCKI Józef (ok. 1695-1764) starosta szczerzecki i czorsztyński, kasztelan lwowski 6°
9. KARSKI Augustyn (ur. ok. 1765) powstaniec kościuszkowski 6°
10. POTOCKI Antoni (1780-1850) generał brygady, senator, tajny radca 6°
11. LUBOMIRSKI Stanisław (1704-1793) wojewoda bracławski, kijowski 6°
12. SZYMANOWSKI Maciej (zm. 1772), starosta wyszogrodzki, kasztelan rawski 6°
13. JEŻEWSKI Józef (zm. 1756) poseł sejmowy 7°
14. POTOCKI Ignacy (1738-1794?) poseł, marszałek ziem generału ruskiego konfederacji barskiej 7°
15. POTOCKI Piotr Franciszek (1745-1829) starosta szczerzecki, poseł 7°
16. SOŁŁOHUB Antoni Józef h. Prawdzic (zm. 1759) generał artylerii lit. 7°
17. MOSTOWSKI Tadeusz Antoni (1766-1842) działacz Sejmu Czteroletniego, powstaniec kościuszkowski, minister spraw wewnętrznych Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, literat, wydawca 7°
18. MŁOKOSIEWICZ Franciszek (1769-1845) generał brygady WP 7°
19. RADZIWIŁŁ Leon Hieronim Dominik (1808-1885) ordynat klecki, fligel-adiutant cesarski, generał 7°
20. SKARBEK Franciszek h. Awdaniec (zm. 1749) wojewoda łęczycki 7°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 6.599.142 - t. VI s. 257: Górscy h. Bożawola
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2726.1.4 - Pawłowski h. Jastrzębiec
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2726.3.3 - Pawłowski h. Jastrzębiec
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2726.3.8 - Pawłowski h. Jastrzębiec
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  Ś.P.
  ANTONI PAWŁOWSKI
  B. GENERAŁ
  ŻYŁ LAT 79 UMARŁ D. 6 KWIETNIA
  1859.
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 94/1859, 95/1859 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=43935 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Antoni PAWŁOWSKI
  b. gen.; po długich cierpieniach, opatrzony św. sakramentami, zm. 6 IV 1859 w domu nr 1565 przy ul. Chmielnej w Warszawie, wypr. 8 IV 1859 z domu na cm. Powązkowski, nab. żał. dnia następnego w kośc. Powązkowskim, zapr. pogrążone w głębokim żalu pozostałe dzieci
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 25 str. 486: psb.21982.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PAWŁOWSKI Antoni Wincenty - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 6.12.1806 wstąpił do służby jako kpr. 2 pp., 18.1.07 ppor., 20.2.07 por., 4.9.07 kpt., 28.7.1809 szef bat. 17 pp., 13.7.12 mjr 19 pp., 2.13 przeznaczony do 1 pp., 1.7.13 umieszczony wgw. honor.odbył kampanie 1807, 1809, 1812-14, Serock, Zamość, Gorzyce, Sandomierz, Smoleńsk, Kowno, Drezno, 1.1.10 otrzymał krzyż złoty, 11.8.14 wrócił do kraju w korpusie gen. Krasińskiego. W armii Królestwa Polskiego 29.8.15 przydzielony do 1 ppl., 4.1.16 przeniesiony do 5 ppl., dow. II bat., ppłk, 17.3.18 dow. 6 ppl., 24.10.19 pik, 8.6.28 gen. bryg., dow. 4 bryg. 1 dyw. piech., 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu gen. bryg., dow. 2 bryg. 1 dyw. piech., 10.1.31 organizator siły zbrojnej woj. płoc. i august., 26.3.31 odwołany, oddany do dyspozycji KRW, dow. zakładu ogólnego piech. Po kapitulacji Modlina przybył 4.10.31 do Warszawy, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. 15.12.31 prezes dyrekcji generalnej szpitali wojskowych w Warszawie, Nowym Mieście i Radomiu. 2.2.34 przyjęty do służby ros., mianowany okręgowym gen. 10 okręgu straży wewn. 1837 uzyskał potwierdzenie szlachectwa. 1843-44 naczelnik wojenny gub. maz., zajmował się spisem i poborem. Ożeniony z Teklą Górską, miał synów Antoniego i Zygmunta, oficerów w wojsku ros., i córkę Juliannę Mariannę. Zm. 6.4.50 w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
  Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I064897
  n.10518 Nekrologia Minakowskiego (10518)
  n.1217a Nekrologia Minakowskiego (1217)
  sw.1206 Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. I-XV, Warszawa 1904-1931

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim