Tadeusz Niementowski (ID: sw.562471)

Uwagi

• Epitafium na cm. Powązkowskim:

  Ś.P. TADEUSZ
  NIEMENTOWSKI
  BYŁY OFICER
  BYŁYCH WOJSK POLSKICH
  + 1 GRUDNIA 1873 R.
  PRZEŻYWSZY LAT 76.
  
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: NIEMENTOWSKI Tadeusz - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 3.3.1813 wstąpił do służby w 4 pp., odbył kampanię 1813, Lipsk. W armii Królestwa polskiego wszedł 3.5.1820 do 4 ppl. jako ochotnik, 13.6.20 sierż., 10.4.21 st. sierż., 26.1.25 otrzymał felcech srebrny, 6.5.25 ppor. W powstaniu 6.2.31 por., 13.6.31 kpt., 24.9.31 mjr, adiutant pułku, Zakrzew, Dobre, Grochów, Dębe, Rudki, Ostrołęka, ranny pod Olszynką w nogę prawą od kuli karabinowej, 15.9.31 otrzymał krzyż złoty nr 2711, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 1.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Awinionie, 19.12.32 wystąpił w obronie Rady Awiniońskiej przeciw autorom manifestu. Po rozwiązaniu zakładu pozostał w Awinionie, ponieważ był żonaty. 2.7.33 wysłany do Aurillac, 23.8.34 trafił do Tuluzy, 11.3.36 przeniósł się do Orleanu, a 1.10.37 do Guéret. Następnie mieszkał w Poitiers, gdzie 1837 przystąpił do TDP. 1840 uczył się tu tkactwa. 3.46 przystąpił do aktu powstania krakowskiego. 26.4.46 w Tours został ponownie członkiem TDP. 1857 otrzymał pozwolenie na powrót do kraju. Ożeniony był z Józefiną Dembińską, miał synów Władysława (ur. 3.9.30, w latach 1843-47 ucznia Szkoły Batignolskiej, 1852 studenta med. w Paryżu), Waleriana (1856-57 ucznia Szkoły Batignolskiej), i Izydora (1846-52 ucznia Szkoły Batignolskiej).
  n.104171 Nekrologia Minakowskiego (104171)
  sw.562471 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim