W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KRASIŃSKI Henryk (1804-1876) pisarz, powstaniec, emigrant 3°
- MALLET Jan Chrzciciel (1777-1846) inżynier, oficer francuski, generał polski i rosyjski 4°
- KRASIŃSKI Adam (ok. 1690- ok. 1744/5) podkomorzy ciechanowski, generał 4°
- MARRENÉ Waleria (1832-1903) pisarka, publicystka 4°
- SZUJSKI Konstanty (zm. 1695), kniaź, pisarz wielki litewski 4°
- SZUJSKI Aleksander (zm. ok. 1653), kniaź, chorąży brzeski litewski 5°
- ŁUŻECKI Stanisław Karol (zm. 1686) regimentarz, wojewoda podolski 5°
- CZETWERTYŃSKI-ŚWIATOPEŁK Antoni Stanisław (1748-1794) kasztelan przemyski 5°
- SAPIEHA Kazimierz Władysław (1650-1703) wojewoda trocki 5°
- SZUJSKI Dominik (zm. 1720), kniaź, chorąży brzeski litewski 5°
- BREAŃSKI Feliks Klemens (1794-1884) generał w służbie tureckiej 5°
- KOPCIOWA Lukrecja Maria (zm. 1694) margrabianka 5°
- KOPEĆ Jan Karol (zm. 1680/81) kasztelan trocki 5°
- LAURYSIEWICZ Jan Gwalbert (1867-1935) działacz gospodarczy senator 6°
- JAROSZEWSKI Paweł Franciszek (zm. 1754) poseł sejmowy 6°
- ŚWIĘTOSŁAWSKI Aleksander (1810-1835) powstaniec listopadowy, emigrant 6°
- OSSOLIŃSKI Antoni (zm. 1757) poseł, kasztelan sandomierski, generał-lejtnant 6°
- SAPIEHA Jan Fryderyk (1680-1751) kanclerz wielki litewski 6°
- PAC Jan Kazimierz (zm. 1696/7) chorąży nadworny litewski 6°
- SUMIŃSKI Adam (zm. ok. 1793), podkomorzy dobrzyński 6°
Uwagi
Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.270.258 - t. XII s. 169: Krasiccy h. Rogala wyszli z Siecina, w ziemi dobrzyńskiej
Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.273.313 - t. XII s. 184: Krasińscy h. Ślepowron przydomku Korwin z Krasnego, w ziemi ciechanowskiej
Adam Boniecki, Herbarz polski - 12.273.317 - t. XII s. 184: Krasińscy h. Ślepowron przydomku Korwin z Krasnego, w ziemi ciechanowskiej
Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1779.2.4 - Krasiński h. Ślepowron
Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1779.2.6 - Krasiński h. Ślepowron
Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 312/1840, 313/1840 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=33399 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego): Izydor KRASIŃSKI b. gen. piechoty b. Wojsk Polskich; zm. 22 XI 1840 w domu nr 1347 przy ul. Mazowieckiej w Warszawie, żył lat przeszło 70, odpr. 25 XI 1840 do kośc. Kapucynów, nab. żał. dnia następnego, poch. w grobach tegoż kośc.
Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 176: psb.13543.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KRASIŃSKI Izydor - Wstąpił 1789 do służby jako ppor. 5 regimentu piech., brał udział w wojnie 1792 przeciw Rosji, 1793 mianowany mjrem za wystawienie własnym kosztem bat. fizyk, 10.4.94 gen. mjr, dow. 18 regimentu pieszego, uczestnik powstania kościuszkowskiego, przydzielony do korpusu gen. Sierakowskiego, 20.9.94 dostał się do niewoli ros. Po upadku powstania nabył dobra Płochocinie i zajął się gospodarką. Wszedł 12.06 ponownie do służby jako gen. bryg. w świcie Napoleona, potem w legii kal. gen. Zajączka, 1809 dow. bryg. 2 legii, komendant Serocka, w ofensywie w Galicji dowodził bryg. piech., 1810 komendant wojskowy dep. warsz„1812 dow. bryg. piech. w 17 dyw. Dąbrowskiego, 22.8.12 otrzymał LH nr 31610 za Smoleńsk, odznaczył się pod Możajskiem, 28.11.12 nad Berezyną objął dowództwo nad resztkami 5 korpusu polskiego i przyprowadził je do Warszawy wraz ze sztandarami i całą artylerią 1.1.13 gen. dyw., 1813 dow. dyw. w 8 korpusie polskim, pod Lipskiem dostał się do niewoli. 11.13 stanął na czele kolumny jeńców polskich posłanych przez Niemcy do kraju. W armii Królestwa Polskiego jeden z zaufanych ludzi w. ks. Konstantego, 20.1.15 dow. 2 dyw. piech., 3.9.26 gen. piech., 16.9.26 dow. całej piech., podczas koronacji Mikołaja, jako najstarszy generał, niósł chorągiew Królestwa Polskiego, 5.29 odwołany i umieszczony w wojsku à la suite. 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 25 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu członek Rady Wojennej, z rekomendacji Chłopickiego 21.12.30 minister wojny, 8.3.31 uwolniony „na własne żądanie”, w rzeczywistości pod naciskiem rządu, gdyż uskarżano się na jego nieudolność. Po kapitulacji Warszawy stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi, mimo to zesłany do Wołogdy. Po powrocie do kraju Komisja Przeznaczenia i Wsparcia 9.33 przyznała mu 3-letni zasiłek. Mieszkał w Warszawie lub w Wyczółkach pod Warszawą. Ożeniony 1798 z Barbarą Krasicką nie miał dzieci. Zm. 1840 w Warszawie, pochowany w kościele kapucynów.
Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.11801
Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.12382
Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.43469
n.6668a Nekrologia Minakowskiej (6668)
sw.564124 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|