Feliks Bernard Miaskowski z Miaskowa h. Bończa (ID: dw.51246)

• Sęczys, Szl. wylegit.: „u. BP”
• Urodzony w roku 1809 - Piotrków Trybunalski
• zmarł dnia 22 I 1889 - Paryż
• Pochowany - Paryż, cm. Pere-Lachaise
• Wiek: 80 lat
• All sources for this person
  Add or correct dates and places
  
  
• Polski Słownik Biograficzny t. 20 s. 537 MIASKOWSKI Feliks (1809-1889) ekonomista, pisarz, publicysta
  

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MIASKOWSKI Leon Ezechiel (ur. 1739) konfederat radomski, barski, targowicki, poseł 2°
2. SZTEBLER Zygmunt (1790-1875), księgarz 4°
3. SZCZEPAŃSKI Maciej (1746-1825) księgarz, introligator 4°
4. LILPOP Stanisław (1817-1866) przemysłowiec, konstruktor 4°
5. LETRONNE Rene Louis (1790-1842) litograf, rysownik, miniaturzysta 4°
6. JENTYS Stefan (1860-1919) profesor UJ, fizjolog roślin 4°
7. MIASKOWSKI Melchior (ok. 1725- ok. 1784) konfederat radomski i barski 4°
8. FRYCZYŃSKI Jakub (ok. 1720- po 1778) plenipotent Karola Radziwiłła 4°
9. MAGNUS Wiktor Władysław (1833-1912) leśnik, przemysłowiec, społecznik 4°
10. SZAFEROWA Janina Maria (1895-1983) botanik, profesor Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk 5°
11. MOCHNACKI Maurycy (1803-1834) krytyk literacki, powstaniec 1830, historyk 5°
12. MOCHNACKI Kamil (1806-1833) powstaniec 1830, emigrant 5°
13. MIŁASZEWSKA Wanda (1894-1944) nowelistka, pisarka 5°
14. MARCONI Henryk (1842-1920) inżynier-technolog, przemysłowiec 5°
15. LILPOP Wacław Józef (1884-1-949) chirurg urolog 5°
16. MOCHNACKI Bazyli (1777-1844) działacz polityczny, powstaniec 1830 5°
17. MIASKOWSKI Adrian (1657-1737) pedagog, pisarz, prowincjał jezuitów 5°
18. PĄGOWSKI Józef (zm. po 1820) poseł, powstaniec kościuszkowski, oficer 6°
19. PIOTROWSKI Michał (1772-1825) generał kościuszkowiec 6°
20. SZAFER Władysław Józef (1886-1970) botanik, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor i dyrektor Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk, organizator nauki i ochrony przyrody w Polsce 6°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2257.2.5 - Miaskowski h. Bończa
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 537: psb.17749.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 143): Miaskowski Feliks [Kacper], Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 10 IX 1825
  Syn Mariana, płatnika w Dywizji Strzelców Konnych Wojska Polskiego, i Rozalii Otto. Działacz gospodarczy i publicysta. W 1827 ukończył Uniwersytet Warszawski i został wysłany przez Lubeckiego do Francji dla dalszych studiów ekonomicznych i zaznajomienia się z instytucjami kredytowymi. Tam przetłumaczył wraz z Francuzem Gustawem Fulgence Konrada Wallenroda. Przetłumaczył również na jęz. francuski Farysa i Sonety krymskie. Przekład był uznany za dobry. W czasie powstania porucznik w Gwardii Narodowej w Warszawie. Redagował od 17 XII 1830 do upadku Warszawy 7 IX 1831 wraz ze S. Psarskim i Michałem Łuszczewskim radykalny dziennik polityczny, handlowy i literacki „Merkury” (razem 222 numery). Po upadku powstania pracował w Wydziale Przemysłu i Sztuki. W 1834 sekretarz Wydziału Handlu, w 1842-1846 naczelnik Wydziału Przemysłu w Banku Polskim. W 1847 komisarz fabryk w sekcji Przemysłu i Kunsztów Kom. Rząd. Spraw Wewn. i Duch., od 1849 Komisji Rząd. Przych. i Skarbu. W 1848 mianowany referendarzem stanu, a w 1860 radcą Najwyższej Izby Obrachunkowej Król. Polskiego. Radca stanu. Od 1838 był przez długi czas właścicielem i redaktorem dwóch pism warszawskich, „Korespondenta”, czyli „Rozmaitości”, oraz „Gazety Codziennej”. Pisywał artykuły o tematyce gospodarczej, o organizacji żeglugi parowej na Wiśle, o projekcie założenia banku zbożowego oraz wydrukował w „Bibliotece Warszawskiej” Rzut oka na wystawę płodów przemysłu krajowego i rosyjskiego w Warszawie roku 1845 odbytą i O drogach żelaznych atmosferycznych i ich najnowszych udoskonaleniach tudzież przekład rozprawy L. Samojłowa O zakładach przemysłowych gub. moskiewskiej. Pisywał również artykuły do „Journal de St Petersbourg i był członkiem rzeczywistym Tow. Geograf. w Petersburgu. Zmarł w Paryżu.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MIASKOWSKI Feliks - Ukończył szkoły w Kaliszu, od 10.9.1825 student Wydziału Prawa i Administracji UW, 1827 otrzymał dyplom mgra prawa. Wysłany przez Lubeckiego do Francji dla zapoznania się z instytucjami kredytowymi. Wraz z Francuzem Gustavem Fulgence przetłumaczył na język franc. „Konrada Wallenroda”, a samodzielnie „Farysa” i „Sonety krymskie”. W powstaniu por. gw. nar., 14.9.31 umieszczony w wojsku z odkomenderowaniem do dyspozycji Rządu Narodowego, redaktor „Merkurego”. Po upadku powstania pozostał w kraju, pracował w Wydziale Przemysłu i Sztuki, 1834 sekretarz Wydziału Handlu, 1842-46 naczelnik Wydziału Przemysłu w Banku Polskim, 1847 komisarz fabryk w sekcji Przemysłu i Kunsztów KRSWD, 1848 referendarz stanu, 1860 radca Najwyższej Izby Obrachunkowej Królestwa Polskiego. Od 1838 współwłaściciel i redaktor „Korespondenta” oraz „Gazety Codziennej”. Pisywał artykuły o tematyce gospodarczej, współpracował z „Journal de St. Petersbourg”, członek rzeczywisty Towarzystwa Geograficznego w Petersburgu. Zm. 22.1.89 w Paryżu, pochowany na cmentarzu Père-Lachaise.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1848–1848:
  1848: komisarz fabryk w Sekcji Przemysłu i Handlu Wydziału Przemysłu i Kunsztów w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 9436.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1866:
  1850–1854: P. o. dyrektora kancelarii Najwyższej Izby Obrachunkowej Królestwa Polskiego
  1855–1858: P. o. radcy tejże Izby
  1859–1862: Radca tejże Izby
  1865–1866: Zostający przy Ministrze Sekretarzu Stanu na prawach urzędnika kl. V w Kancelarii Sekretariatu Stanu Królestwa Polskiego
  1851: Referendarz stanu
  1857: Radca stanu
  1865: Rzeczywisty radca stanu Ordery: za 20 lat nieskazitelnej służby (1859), SS 2 z koroną (1860), za 25 lat nieskazitelnej służby (1861), SA 2 (1865).
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 9437.
  Włodzimierz Dworzaczek (Genealogia i Teki Dworzaczka) - dw.51246 Dw.,rkps.14411,s.708 - miał x z NN.
  sw.137579 Informacja p. Wojciecha Tomorowicza (z 5.9.2010)
  sw.562050 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Szukanie pokrewieństwa - przeniesione na górę strony
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim