Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRZYWOSZEWSKI Dominik (1787-1851) adwokat 3°
2. KRZYWOSZEWSKI Stefan (1866-1950) komediopisarz, dziennikarz, prozaik 4°
3. JASIŃSKI Jakub (1791-1855) lekarz, fizyk 5°
4. MIERZEJEWSKI Henryk (1881-1929) inżynier mechanik, profesor Politechniki Warszawskiej 5°
5. BANDTKIE Jan Wincenty (1783-1846) historyk prawa 5°
6. KOWERSKI Jan Stefan (1855-1935) prawnik, działacz społeczny 5°
7. FORSTER Karol (1800-1879) pisarz, działacz polityczny 5°
8. SZLENKIER Józef (1844-1893), powstaniec styczniowy, zesłaniec 6°
9. SZLENKIER Franciszek Ksawery (1814-1871), działacz polityczny, emigrant 6°
10. KWIATKOWSKI Józef (1822-1871) kupiec, działacz polityczny 6°
11. GRÖLL Michał (1722-1798) drukarz, księgarz 6°
12. KOSTRZEWSKI Franciszek (1826-1911) malarz, rysownik 6°
13. SŁAWSKA Olga (1915-1991) tancerka, pedagog 6°
14. DOBRSKI Julian (1812-1886) Śpiewak 6°
15. JASIŃSKI Stanisław Jakub (ok. 1823-1879) rejent, działacz kulturalny 6°
16. LANCKOROŃSKI Jakub (ok. 1758- po 1825) generał wojsk koronnych 7°
17. KOWERSKA Zofia (1845-1929) powieściopisarka 7°
18. BANDTKIE Jerzy Samuel (1768-1835) historyk, biograf 7°
19. GRÖLL Karol Michał (1770-1857) rysownik, muzyk, pisarz 7°
20. KOWALSKI Karol Wierusz- (1869-1953) malarz 7°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.1598.1.1 - Koehler
  Polski Słownik Biograficzny t. 13 str. 251: psb.12085.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 291): Koehler Ludwik, Wydział Lekarski
  Ur. w Warszawie w ewangelickiej rodzinie właściciela sklepu bławatnego, skoligaconej z rodziną Evansów. Ukończył Liceum warsz. w 1817 i w tymże roku zapisał się do Szkoły Lekarskiej Warszawskiej. W 1818 wyjechał do Berlina, gdzie przez trzy lata studiował na Wydz. Medycznym. Tam został wysłany jako członek radykalnej organizacji studenckiej „Panta Koina” dla nawiązania kontaktów politycznych z polskimi studentami w Berlinie. Po wykryciu organizacji w 1822 został aresztowany. W śledztwie obciążył zeznaniami kolegów. Skazany przez sąd pruski na 6 lat więzienia w twierdzy głogowskiej, odsiedział 3 lata. 6 II 1825 został przekazany władzom rosyjskim i przesiedział w Królestwie jeszcze rok. 29 III 1826 złożył prośbę na ręce dziekana Wydz. Lekarskiego, prof. Milego, o dopuszczenie go do dalszych studiów. Prośbę załatwiono pozytywnie i K. 7 IV 1827 uzyskał stopień mgra med., po czym wyjechał do Paryża dla doskonalenia się w chirurgii. W 1830 zrobił w Paryżu doktorat, broniąc rozprawy „De rétrécissements de l'uretre et de leur traitement”. Na wieść o powstaniu wrócił do Warszawy i 23 I 1831 został zatwierdzony przez Radę Najwyższą Narodową w stopniu lek. pułkowego Gwardii Narodowej Warszawy. Ordynował w szpitalu koszar sapieżyńskich. Po 1831 kontynuował praktykę w Szpitalu Św. Ducha, a w połowie 1832 został ordynatorem w Szpitalu Starozakonnych. W 1838 powołano go na naczelnego lekarza tego szpitala. W 1840 objął dyrekcję Domu Zdrowia na Ordynackiem. Wybitny chirurg warszawski, praktykował z wielkim powodzeniem. W latach późniejszych był członkiem Rady Lekarskiej Król. Polskiego i Rady Opiekuńczej Tow. Dobroczynności. Był także członkiem wielu towarzystw lekarskich: warszawskiego, berlińskiego, krakowskiego, wileńskiego, drezdeńskiego i moskiewskiego. W 1853 otrzymał prawa nowego szlachectwa w Królestwie. Bogaty księgozbiór naukowy zapisał Towarzystwu Lek. Warsz., a narzędzia chirurgiczne Wydziałowi Lek. Uniw. Warszawskiego. Na jego bogatą twórczość naukową składały się przede wszystkim artykuły drukowane w „Pamiętniku Tow. Lek. Warsz.” i „Bibliotece Warsz.” (59 pozycji) z dziedziny chirurgii i raka. Znalazł się wśród nich specjalnie ciekawy artykuł O chirurgicznym zastosowaniu elektryczności („Pam. Tow. Lek. Warsz”. 1857, s. 304). Pisywał także do fachowej prasy zagranicznej („Wetters und Graefes Archiv”, „Journal de Chirurgie”, „Journal des Connaissances Medi-cales”). Ogłosił ponadto trzy roczniki Szpitala Starozakonnych w Warszawie za 1833-1835 oraz Zdanie sprawy z czynności Tow. Lek. Warsz. z r. 1836. Zmarł w Warszawie.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KOEHLER Ludwik - Ukończył Liceum Warszawskie, 1817 zapisał się do warsz. Szkoły Lekarskiej, 1818 przeniósł się do Berlina, przez 3 lata studiował medycynę, założył tam filię związku młodzieży polskiej Panta Koina. 1822 aresztowany, załamał się w śledztwie, skazany przez sąd prus. na 6 lat twierdzy w Głogowie, 3 lata spędził w więzieniu, 6.2.25 przekazany władzom ros., przesiedział jeszcze rok w Królestwie Polskim. 29.3.26 złożył prośbę o dopuszczenie go do dalszych studiów. Po zwolnieniu uzyskał 1827 stopień mgra med. na UW, 1830 zrobił doktorat w Paryżu. W powstaniu 14.1.31 lekarz pułkowy gw. nar. warsz., był też lekarzem ordynującym w szpitalu koszar sapieżyńskich i członkiem komitetu do zwalczania cholery. Od 11.31 członek Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, pracował w Szpitalu św. Ducha, od 6.32 w Szpitalu Starozakonnych, 1838 mianowany lekarzem naczelnym tego szpitala. 1840 dyrektor Domu Zdrowia na Ordynackiem. Wybitny chirurg warsz., członek Rady Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych i wielu towarzystw naukowych, m. in. berlińskiego, drezdeńskiego, krak., warsz. i moskiewskiego. 1834-36 redagował „Rocznik Szpitala Starozakonnych”. Autor ponad 60 prac naukowych. 1863 sparaliżowany po śmierci jedynego syna. Zm. 20.11.71 w Warszawie.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1843–1848:
  1843–1848: Członek honorowy Rady Lekarskiej Ordery: SS 3.
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 6579.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1866:
  1850–1866: Członek honorowy Rady Lekarskiej
  1855–1866: Członek Rady Głównej Opiekuńczej
  1853: Radca dworu
  1858: Radca kolegialny Ordery: SS 3 (1850), za 20 lat nieskazitelnej słuyżby (1855), za 25 lat nieskazitelnej służby (1860), SA 2 (1861), SS 2 (1862).
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 6560.
  n.15976 Nekrologia Minakowskiego (15976)
  n.25187a Nekrologia Minakowskiego (25187)
  n.94879o Nekrologia Minakowskiego (94879)
  sw.165876 Akt małżeństwa: Warszawa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 112/1831 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9233d&sy=317&kt=1&skan=112-113.jpg [podgląd]
  sw.210923 Akt zgonu: Warszawa, par. św. Antoniego, 405/1871
  ukp.6560

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim