Tekla Trapszo (ID: psb.13985.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. TRAPSZO Anastazy (1831 lub 18321898) aktor, reżyser, dyrektor teatru 1°
2. KRYWULT Jan (1873-1923) kierownik salonu sztuki 1°
3. TRAPSZO Marceli (18601921) aktor, reżyser, dyrektor teatru 2°
4. TRAPSZO Irena (18681953) aktorka 2°
5. TRAPSZO Stanisław (1862 lub 18631896) aktor, dyrektor teatru 2°
6. KRYWULT Aleksander (1845-1903) właściciel salonu sztuki 2°
7. KREMSKI Mieczysław Bolesław (1849-1899) aktor, dyrektor teatru 2°
8. TRAPSZO Tadeusz (18941958) pułkownik dyplomowany WP 3°
9. TRAPSZO Aleksandra (18541909) aktorka, śpiewaczka 3°
10. ŚLIWICKI Józef (1867-1944), aktor, reżyser 3°
11. STASZKOWSKI Władysław h. Bogoria (1865-1936), aktor, reżyser 4°
12. SZTAJNSBERG Marian (1887-1943), księgarz, wydawca 4°
13. JANKOWSKI Czesław Marian (1880-1940) adwokat, instruktor harcerski 5°
14. ŚLIWICKI Daniel (1872-1921), dziennikarz, działacz polityczny 5°
15. KUCZYŃSKI Stefan Ludwik (1811-1887) fizyk, meteorolog, profesor i rektor UJ 5°
16. NOWICKI Emilian O. Klemens (1791-1876) profesor kliniki UW 5°
17. POTOCKI Wawrzyniec (zm. 1771) chorąży pancerny wojsk koronnych, konfederat barski 5°
18. PIEŃKOWSKI Stefan Kazimierz (1885- po 1939) profesor neurologii i psychiatrii 5°
19. POTOCKI Pantaleon Ignacy (1817-1846) spiskowiec, powstaniec 1846 5°
20. SZCZEKOWSKA Olga (1898-1943) rzeźbiarka 5°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  TRAPSZO Tekla, zamężna Krywultowa (23 IX 1873 Kalisz - 27 X 1944 Warszawa), aktorka
  Była córką => Anastazego T. i Anny Eugenii z Ćwiklińskich, siostrą => Marcelego T., => Stanisława T., => Ireny T., matką => Felicji T. Prawdopodobnie już jako dziewczynka grywała role dziecinne w zespole ojca, który przygotowywał ją do zawodu aktorki. Debiutowała 27 IX 1890 w t. łódz. w roli Anieli („Śluby panieńskie"). Została zaangażowana do tego t. na sez. 1890/91, w lecie 1891 występowała z nim w warsz. t. ogr. Belle-Vue. 17 IX 1891 debiutowała w roli Hani („Lorenzo i Jessyka") w t. krak. i pozostała tu do 1899. W tym czasie kilkakrotnie wyjeżdżała na gościnne występy, m.in. do Łodzi (sierpień 1892), Lwowa (czerwiec 1893), Poznania (kwiecień 1894). W czerwcu 1898 występowała we Lwowie z zespołem t. krakowskiego. 18 IV 1898 rolą Helenki („Pan Damazy") rozpoczęła występy w WTR. Po następnej serii występów w sierpniu tego roku otrzymała propozycję engagement. Wróciła jeszcze na kilka miesięcy do Krakowa; 11 I 1899 na występie pożegnalnym grała tam rolę Jadwini („Dzika kaczka"). Od 13 I tego roku wchodziła w skład zespołu dramatu WTR aż do jego likwidacji. W lipcu 1899 przyjechała do Krakowa, aby wziąć udział w przedstawieniach kończących dyrekcję T. Pawlikowskiego, którego wskazówkom wiele zawdzięczała. Później występowała gościnnie w Lublinie (1900) oraz z zespołem warsz. w Kaliszu (1900 i 1907). 23 X 1900 wyszła za Jana Krywulta, właściciela salonu wystawowego, i odtąd używała przeważnie nazwiska Trapszo-Krywultowa. Po zlikwidowaniu WTR (1915) pozostała w zespole T. Rozmaitości, a w 1924 została zaangażowana do T. Narodowego, ale występowała już rzadko; w 1927 przeszła na emeryturę. Jedną z ostatnich jej ról była Księżniczka („Uciekła mi przepióreczka"). Po dłuższej przerwie wystąpiła jeszcze w 1935 w T. Malickiej w roli Żony Noego („Noe"). Dość często natomiast, aż do 1939, występowała w filmach. W ostatnim okresie życia mieszkała w Aninie pod Warszawą. Zmarła w warsz. szpitalu po upadku powstania.
  "Blondynka, średniego wzrostu, szczupła, przeważnie nadawała się do ról pokrzywdzonych, poświęcających się, uwiedzionych i w tych rolach celowała” (P. Owerłło). Wg M. Ćwiklińskiej „niesłychana prostota, poezja, urok i szczerość uczuć czyniły z niej zjawisko zupełnie wyjątkowe”. Potwierdzał to Owerłło: „tak się przejmowała rolą, że łzy jak groch leciały jej z oczu”. A. Grzymała-Siedlecki zapewniał, że po R. Popielównie było to „najbardziej urocze dziewczę na scenie"; wszystko w niej „składało się na urok niedojrzałości: drobna figurka, twarzyczka dziewczęca, dzwoneczkowy głosik, oczęta stworzone do oddawania czy to radości całą duszyczkę pochłaniającej, czy do bezradnej rozpaczy, kiedy rozpaczą jest, że się było... niegrzeczną”. Ten wdzięk, wolny od afektacji, zachowała długo budząc sympatię publiczności i uznanie krytyki. Nawet Wł. Bogusławski podziwiał w jej grze umiar i ekonomię środków właściwą „szkole krakowskiej”. Ważniejsze role: Lorcia („Dwie Eleonory"), Klara („Śluby panieńskie"), Cherubin („Wesele Figara"), Stella („Fantazy"), Perdita („Opowieść zimowa"), Aurelia („Harde dusze"), Bianka („Poskromienie złośnicy"), Alina („Balladyna"), Salomea („Sen srebrny Salomei"), Joas („Sędziowie"), Bronka („Śnieg"), Salomea („Horsztyński"), Lilla („Lilla Weneda"), Gina („Dzika kaczka"), Candida („Candida"). We wczesnym okresie swej działalności ze znacznym powodzeniem występowała też jako recytatorka na estradzie, później przed mikrofonem radiowym.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.42092.3
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.42093.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  TEKLA TRAPSZO
  KRYWULTOWA
  ART. DRAM.ZASŁ. CZŁ. ZASP
  ODZN. ZŁOTYM KRZYŻEM ZASŁUGI
  * 1870 + 1944
  CZEŚĆ JEJ KOCHAJĄCEMU SERCU
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 504: psb.13985.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 54 str. 542: psb.35629.19
  Polski Słownik Biograficzny t. 54 str. 557: psb.35634.1
  n.73573m Nekrologia Minakowskiej (73573)
  sw.160638 Akt małżeństwa: Warszawa Wsz. Św. (obecn. m. Warszawa), 510/1900 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9264d&sy=324&kt=1&skan=510.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim