Zofia Brzowska (ID: psb.14484.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KURPIŃSKI Karol Kazimierz (1785-1857) kompozytor dyrygent, publicysta 1°
2. BRZOWSKI Józef (1804-1888) muzyk, kompozytor, pedagog 2°
3. BRZOWSKA Jadwiga (ur. 1830) pianistka 3°
4. DRZEWIECKI Antoni Franciszek (1792-1868) senator 8°
5. DROHOJOWSKI Józef (ok. 1694-1770) kasztelan przemyski 9°
6. KASPRZYCKI Wincenty (1802-1849) malarz 9°
7. DROHOJOWSKI Józef (ok. 1740-1811) reformat 10°
8. PÓŁTAWSKI Adam Jerzy (1881-1952) grafik, drukarz, pedagog 11°
9. BRZUCHOWSKI Franciszek (zm. 1715) kasztelan lubaczowski 11°
10. PINIŃSKI Wojciech (ok. 1715-1786) stolnik wołyński, komisarz, poseł 12°
11. NIDECKI Tomasz Napoleon (1807-1852) kompozytor, dyrygent, pedagog 12°
12. MIECZKOWSKI Jan (1830-1889) fotograf, kupiec, wydawca 12°
13. GLUZIŃSKI Józef (1799-1866) etnograf, agronom 12°
14. DZIAŁYŃSKI Ignacy Józef (1754-1797) szef X regimentu pieszego wojsk koronnych 12°
15. BRZUCHOWSKI Józef Antoni (zm. ok. 1730) starosta owrucki 12°
16. ŁAŚCISZEWSKI Mikołaj (zm. 1716) konsyliarz konfederacji tarnogrodzkiej 12°
17. ŁAPIŃSKI Teofil (ok. 1826-1886) uczestnik rewolucji węgierskiej 1849, oficer armii tureckiej 12°
18. KOZŁOWSKI Korneli (1834-1904) historyk, literat 12°
19. ANKWICZ Stanisław (1720-1784) stolnik krakowski 12°
20. STAROŁĘSKI Wojciech (Olbracht) h. Tępa Podkowa (zm. 1666), starosta piotrkowski, kasztelan żarnowski 13°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  KURPIŃSKA Zofia, z Brzowskich (19 I 1800 Warszawa - 28 VI 1879 Warszawa), aktorka, śpiewaczka
  Była córką Karola Brzowskiego i Tekli z Przezdzieckich, żoną => kompozytora Karola Kurpińskiego. Do 1815 występowała pod nazwiskiem panieńskim. W 1814 uczyła się w warsz. Szkole Dramatycznej. Debiutowała 28 X 1814 w warsz. T. Narodowym w roli Nanetki („Fryderyk w Szpandau") i została zaangażowana. 27 I 1815 wystąpiła po raz pierwszy jako śpiewaczka w partii Eweliny („Familia szwajcarska"), uznano jednak, że większą przyszłość ma przed sobą jako aktorka komediowa. 10 IV 1815 wyszła za mąż za kompozytora i dyr. opery Karola Kurpińskiego i odtąd występowała pod jego nazwiskiem. Obdarzona dobrymi warunkami scen., wyróżniała się urodą, wdziękiem i swobodą; podkreślano również, że grała ze zrozumieniem i zawsze starannie przygotowywała role. „Małego wzrostu, ale składna i zgrabna, z obliczem miłym i powabnym, pełna życia i wdzięku, czy to w rolach owych dawnych subretek, czy młodych panien, skromnych niewiniątek, albo zuchowatych, śmiałych dziewcząt, czy naiwnych a łzawych młodych dziewic - wszędzie ze zrozumieniem i pojęciem właściwego charakteru, nie tylko go umiała oddawać z całą prawdą i ułudą, ale wydobywała piękność ze swej roli, co tylko może wyższy talent” - pisał K.W. Wójcicki.
  Była doskonałą subretką i drugą amantką w komediach i komediooperach. Do najlepszych jej ról należały: Justysia („Mąż i żona"), Flora („Pan Geldhab"), Zofia („Cudzoziemczyzna"), Aniela („Śluby panieńskie"), Zuzia („Odludki i poeta"), Zofia („Zrzędność i przekora"), Agatka („Szkoda wąsów"), Zofia („Ojciec familii"), Precjoza („Precjoza"). Grała też z powodzeniem role młodych chłopców, np. Asmodeuszka („Asmodeuszek"), Błażejka („Sroka złodziej"). Kształcona przez męża w śpiewie, wykonywała niekiedy większe partie w operach, np. w 1824 wystąpiła z dużym powodzeniem jako Anusia („Wolny strzelec"); śpiewała też m.in. Teresę („Lunatyczka"). Ubolewano, że słabe zdrowie nie pozwala jej częściej ukazywać się na scenie. 26 VIII 1842 wystąpiła ostatni raz w roli Julisi („Jedna chwila") i otrzymała emeryturę. Do końca życia mieszkała w Warszawie.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.51282.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.78001.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś. P. ZOFJA
  Z BRZOZOWSKICH
  KURPIŃSKA
  B: ARTYSTKA
  DRAMATYCZNA
  TEATRÓW WARSZ.
  EMERYTKA
  WDOWA PO B:
  DYREKTORZE
  OPERY POLSKIEJ
  D: 28 CZER. 1879 R.
  ZAKOŃCZYŁA ŻYCIE
  PRZEŻYWSZY
  LAT 86
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 281: psb.14484.4
  sw.200285 Informacja p. Małgorzaty Góreckiej (z 14.1.2012)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim