Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MACIEJOWSKI Franciszek (1798-1873) prawnik, profesor Szkoły Głównej Warszawskiej 2°
2. MACIEJOWSKI Wacław Aleksander (1792-1883) prawnik, polihistor, historyk praw słowiańskich 3°
3. MACIEJOWSKI Ignacy Piotr (1835-1901) powieściopisarz 3°
4. STROYNOWSKI Stanisław Tadeusz (1820-1878) podpułkownik armii rosyjskiej, geograf, tłumacz 4°
5. KUBESZOWSKI Michał (1761-1831) pedagog, rektor szkoły sandomierskiej 4°
6. OSTROWSKI Edward Feliks (1816-1859) dyrektor, profesor weterynarii 5°
7. KAMIŃSKI Mścisław (1839-1868) literat, etnograf 5°
8. SEGNO Henryk Stanisław (1882-1964) pilot, pionier lotnictwa 6°
9. KRZESIMOWSKI Stanisław (1787-1865) generał w powstaniu 1863 6°
10. HEYLMAN Karol August (1796-1872) prawnik 6°
11. BURZYŃSKI Tomasz (1834-1904) powstaniec z 1863 7°
12. SIEDLECKI Michał Marian (1873-1940) profesor zoologii 8°
13. RAKOWSKI Konrad (1875-1916) dziennikarz, krytyk teatralny 8°
14. SIKORSKI Antoni (1834-1913) lekarz pediatra 8°
15. MORAWSKI Eugeniusz (1876-1948) kompozytor, malarz 8°
16. KRZESIMOWSKI Romuald (1881-1956) działacz PPS 8°
17. KRZESIMOWSKI Marian (1878-1921) adwokat, sędzia 8°
18. HALLER Józef (1783-1850) prezes senatu Wolnego Miasta Krakowa 8°
19. BARTSCH Józef (ok. 1720- po 1793) prezydent m. Krakowa 8°
20. HALLER Józef Antoni (zm. 1785) kupiec 8°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 53: psb.16397.5
  Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 54: psb.16398.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 134): Maciejowski Ignacy, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 10 X 1817
  Syn Józefa, brat Franciszka, bratanek W. A. Maciejowskiego. Pierwszy rok po ukończeniu studiów nauczyciel Szkoły Kadetów w Kaliszu. W 1817 sekretarz-aplikant w Kom. Rząd. Spraw Wewn. i Policji. W czasie studiów przyjaciel Chopina, podróżował z nim w czasie wakacji letnich do Pragi i Wiednia. Był nader aktywny w życiu społecznym uczelni, uczestniczył w działalności tajnych organizacji wraz z przywódcą młodzieży studenckiej w 1818-1820, Adamem Zamoyskim, i w Związku Wolnych Polaków. Już po ukończeniu studiów w czasie odbywania aplikacji sądowej został po ujawnieniu tych organizacji przez Wiktora Heltmana aresztowany i przebywał w więzieniu od końca 1823 do 3 VII 1824. W czasie studiów działał również na niwie literackiej jako tłumacz zachodnioeuropejskich dzieł prawniczych. Po zwolnieniu z więzienia był w 1826-1830 asesorem przy Sądzie Policji Poprawczej obw. warszawskiego Wydziału I. W kwietniu 1830 mianowany asesorem Sądu Kryminalnego w Warszawie. Współwydawca i współpracownik „Themis Polskiej”, w której publikował artykuły z dziedziny prawa karnego. W 1830/31 wstąpił do Gwardii Narodowej, walczył jako oficer artylerii w Korpusie Dwernickiego w bitwach pod Stoczkiem i Boremlem; odznaczony został Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Pozostawił napisane w Galicji wspomnienia z 1831 Pod rozkazami jen. Dwernickiego, opublikowane przez H. Mościckiego w 1921 w „Tygodniku Ilustrowanym”. W czasie powstania zdobył popularność swoimi piosenkami, szczególnie znana była i śpiewana Kacap, czyli Pożegnanie, wydana w oddzielnej broszurze z dodatkiem o zwycięstwie pod Stoczkiem oraz uzupełnieniami znanego akademickiego poety patriotycznego, Rajmunda Suchodolskiego. Po przejściu do Galicji przedostał się do Królestwa i dalej walczył w artylerii przy Arsenale warszawskim. Po upadku powstania na emigracji we Francji. W 1832 przystąpił do Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu. Zmarł w Caen we Francji, nie zdążywszy się zaaklimatyzować na emigracji.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MACIEJOWSKI Ignacy - Ukończył szkoły w Piotrkowie i warsz. konwikt pijarów. 1816-17 nauczyciel w Korpusie Kadetów w Kaliszu. Od 10.10.17 student Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych UW, 23.9.19 przeszedł na Wydział Prawa i Administracji. Uczestnik spisków niepodległościowych, m.in. Związku Wolnych Polaków, 12.23 aresztowany, przebywał w więzieniu do 3.7.24. Od 1826 asesor w warszawskim sądzie policji poprawczej, od 4.30 asesor sądu kryminalnego w Warszawie. W powstaniu wstąpił do gw. nar., 24.4.31 ppor. art. mianowany przez Dwernickiego, bił się pod Boremlem, 27.4.31 przeszedł z Dwernickim do Galicji, internowany przez Austriaków, zdołał zbiec i wrócił do Królestwa, pełnił służbę w arsenale warsz., walczył na Litwie jako por. art., wrócił z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, był autorem popularnej piosenki „Kacap czyli Pożegnanie”, 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 26.12.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Besançon, członek Komitetu Narodowego Polskiego, 2.4.33 prosił o przeniesienie do Tuluzy dla kontynuowania studiów prawniczych. Nie wziął udziału w wyprawie frankfurckiej, 15.5.33 wysłany do St-Brieuc, gdzie 10.33 został członkiem TDP. 1.34 przybył do Caen, zamieszkał 4.34 w Lisieux. Zm. 25.3.35 w Caen na suchoty.
  sw.562049 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim